HELSINKI - Zo, de dinsdag zit er weer op, alwaar een enorme lading email op mij wachtte, verzonden vanuit alle windstreken. Sommige vereisen een antwoord, sommige slechts stilzwijgende instemming, en vele, vele komen aan een roemloos einde door een zacht klikje op de Delete-toets. Het einde van de werkdag bracht een geheel nieuwe sensatie: met daglicht weer naar huis lopen.

's Avonds trof ik Jorn in de stad voor wat bier; voor een eh wereldstad is erin Helsinki niet zo *heel* veel te beleven, maar bij het eerder vernoemde Molly Malone's kun je het wel een beetje laat maken, er is bier en een band. Door de weeks is het ook niet zo bizar druk in tegenstelling tot de zaterdagse vleeschmarkt, à-la The Woolshed in Cairns, Australie (hoewel de foto's heel anders zijn dan mijn herinnering?! Zo gaat het er hier *niet* aan toe, voordat mensen overhaast tickets gaan boeken :-)

Maar goed, op woensdag dient er weer gewerkt te worden, dus het is ook niet zo verstandig om om vijf uur 's ochtends dronken uit een bar gesmeten te worden... Toch nog verbazingwekkend veel mensen op de been, 's nachts. Wat doen die mensen in vredesnaam overdag? Als een zombie achter hun computer zitten ofzo?!

En dat gebeurde dan ook niet, we hadden onze beschaafde conversatie over het leven in Finland en Estland, de geschiedenis, de toekomst. Of over de rare omstandigheden rond het zinken van de Estonia in 1994, met 852 slachtoffers. We neigden naar een kleine emacs-vi stammenstrijd, waar keerden terug op onze schreden :-) De rare vraag van de avond was ditmaal iemand die in mij een balletdanser meende te herkennen; complimenteus natuurlijk - die gracieuze bewegingen raak iknooit meer kwijt.

Ondanks deze dolle dinsdagavond ben ik vandaag best productief geweest, en wist mijn Inbox helemaal leeg te krijgen! Dat geeft een goed gevoel, al is het natuurlijk slechts een kwestie van tijd tot de volgende vloedgolf mijn Inbox instroomt.

-- djcb @ 23:06 | 0 comments

 
HELSINKI - Paasmaandag - nog een vrije dag; tenminste, daar ga ik van uit...

Eerder al sprak ik over een zelfmoordpiek in de lente hier. statistisch onderzoek (1980-1995) wijst echter op een piek in mei/juni voor mannen, en mei en oktober voor vrouwen. Dus... nog geen paniek, het is nog maar maart!

Maar goed, de lente leek wel aangebroken vandaag, een prachtig zonnetje scheen en ik had de neiging naar buiten te gaan, de oriolus oriolus te zoeken en dat alles *zonder jas*. Maar het vriest hier nog steeds enkele graden, dus dat bleek niet zo'n heel erg goed idee. Maar, ik heb een heerlijke wandeling gemaakt, langs de zee, en op de zee. Het ijs begint langzaamaan wel te smelten (in de zon), maar het lijkt nog sterk genoeg om er overheen te lopen en wat foto's te maken.

Er blijkt hier zowaar een *strand* te zijn, op tien minuten lopen van m'n huis; het was nu nog niet echt zwemweer, maar wie weet, in juli, augustus? Alweer twee jaar geleden dat ik in Scheveningen woonde...

Ik had zaterdag een nieuwe koptelefoon gekocht; ik verslijt die dingen in hoog tempo, zo lijkt het. Ik besloot *iets betere* kwaliteit te kopen, en stond toen voor de keuze - Philips of Sony. Prijs was hetzelfde, gemaakt in Vietnam resp. de Filipijnen. Wat doe je dan, als Nederlander... Ik had toevallig mijn oranje shirt ook aan - echt toevallig - en 's avonds bleek Nederland tegen Roemenië te moeten spelen. De wedstrijd was hier *nergens* te zien, behalve op teletekst. Maar op zullke momenten voel je toch het Neerlands bloed; ik heb maar de Philips gekocht. Geluidskwaliteit is in ieder geval prima. Maar voor hoe lang?

Ik kon in ieder geval weer wat muziek luisteren; het Italiaanse Vision Divine en het Duitse Galloglass zijn best aardig, maar wat een teleurstelling, Daniel Heiman, 's werelds beste fight-for-metal zanger, zingt nu plots bij het zeer, zeer matige Zweedse Crystal Eyes terwijl hij de sterren van de hemel zong bij landgenoten Lost Horizon. Waarom?!

-- djcb @ 00:00 | 0 comments

 
HELSINKI - De lente is hier, de zon schijnt, de vogeltjes fluiten en het is zomertijd. Niet alleen dat, het is ook Pasen, zodat ik ook deze maandag nog vrij heb.

Energiek als ik ben heb ik vandaag een nieuwe versie van mijn teletekst browser (ttb) uitgebracht; nu ook met zooming. Wat fijn! En ik heb een pictogram gemaakt. Wat een artistiek talent (Als er een grijze rand om het pictogram ligt, is dat een internet explorer bug).

Een ander belangrijk detail dat niet onopgemerkt mag blijven - ik heb geprobeerd mijn teennagels te knippen; de tang daarvoor ben ik kwijtgeraakt; en die daarvoor ook al, in Savanaketh (Laos). Maar goed, ik heb weer een nieuwe exemplaar aangeschaft. Dat was ook wel nodig, moet ik zeggen. Ik was net begonnen met de eerste nagel - m'n grote teen, dat wel - of de tang brak in tweeën! Ik zit nu dus met een halfgeknipte teen en een halve kniptang. Mijn leven is ook vol met avonturen!

Verder heb ik niet zoveel uitgevoerd; een beetje lezen, en wat muziek beluisterd; ik heb een behoorlijk hoeveelheid achterstallige muziek, die ik nog niet echt op waarde heb kunnen schatten. Maar ik heb eindelijk de tijd het kaf van het schaarse koren te scheiden. In ieder geval klinkt het Poolse Riverside erg goed - loungy prog-rock. En in april in Nederland.

Oh, ik was het oude logo bovenaan deze pagina (met mijn ogen enzo) een beetje zat, vandaar nu deze koeienletters. Maar ik ben nog niet erg tevreden. Maar goed, mijn artistiek talent is ongeveer zo groot als dat voor kunstschaatsen of hersenchirurgie - misschien moet ik het maar uitbesteden...

Precies een jaar geleden was ik in Phuket in Thailand (om precies te zijn in het toeristenplaatsje Patong). Er is een hoop gebeurd daar, om het maar voorzichtig uit te drukken. Maar ik heb ook niet stilgezeten... En vandaag ontving ik een berichtje van een (Nederlandse) ttb-gebruiker die in Phuket woont. En zo komt alles weer bij elkaar. Phuket is slechts een uur of twaalf hier vandaan, of een paar minuten per email.

Ik woon nu bijna drie maanden in Helsinki. Veel dingen zijn anders hier, en veel dingen zijn hetzelfde. Ik voorzie geen spoedige terugkeer naar Nederland. Leven in het buitenland is leuk. Elke dag is het een beetje vakantie - als je de kleine dingen ziet, zoals de namen in de supermarkt. De mensen die er net even anders uitzien. De sneeuw overal (die nu echter snel smelt). Maar eigenlijk zijn de meeste dingen niet zo *heel erg* verschillend van Nederland.

Binnenkort starten mijn lessen Fins, hopelijk; een nogal lastige taal om te leren, zoals ik al eerder heb opgemerkt. Ik pik elke dag wel een paar woorden op, maar als ik mensen hoor praten is er echt geen touw aan vast te knopen. Maar met was lessen wordt het allemaal vast een stuk duidelijker.

Alles bij elkaar beschouwd, bevalt het me hier best aardig. Ik woon hier vast niet de rest van mijn leven (nou ja, ik weet natuurlijk niet hoelang dat nog duurt...), maar mijn volgende stop zal niet Nederland zijn, denk ik. Maar wie weet...? Er zijn wel eens vreemdere dingen gebeurd.

-- djcb @ 02:29 | 0 comments

 
HELSINKI - Het is al *zaterdagochtend*. Hoogste tijd om weer eens wat te schrijven over mijn avonturen. Het punt is natuurlijk dat er, terugkijkend, niet al te veel bijzonders gebeurd in een week. Vlak na een gebeurtenis lijkt het nog wel interessant, maar enkele dagen later rest slechts 'duh' en schouderophalen. Meestal.

Vandaag is een prachtige, lente-achtige dag. Het zonnetje straalt, het ijs smelt, en de wereld ziet er een beetje anders uit. Ik wandelde terug naar m'n huis over de brug - prachtig. Ik hoor van iedereen dat de Finse lente/zomer zo geweldig; we zullen zien. Lente is ook het seizoen dat de meeste zelfmoorden gepleegd worden hier; misschien omdat mensen zien dat de somberheid van het weer wel verdwijnt, maar die van het eigen leven niet verandert. Speculatie - ik heb geen plannen in die richting.

Mijn bezoek van vorige week is weer veilig huiswaarts gekeerd. Het was een leuk weekend, ik heb een beetje voor gids gespeeld... Finnen blijken wel echte rockliefhebbers. In ongeveer elk cafe of restaurant waar we waren kwam allerlei onverwachte herrie voorbij. In een cafe, uitgekozen om de 'loungy' sfeer, hoorde ik Pantera - RE dadadadah SPECT dadadadah WALK, in een restaurant Dio's Holy Diver. We aten bij Iguana(sp?), met een overdaad aan burrito's, nacho's en aanverwante lekkernijen. Een tijd geleden dat ik _zoveel_ gegeten heb; tot diep in de maandag rommelde mijn maag!

Maandagavond was een interessante avond. De rest van de week bood weer vele interessante activiteiten op kantoor... tamelijk druk en tamelijk effectief.

Ik was eigenlijk van plan om vandaag (zaterdag) Estland/Tallin eens te bezoeken, maar de veerboot daar naar toe blijkt ongeveer zo vol als de gemiddelde veerboot in Bangladesh...

Ik begin een beetje te wennen aan het leven hier in Finland, in het bijzonder Helsinki. Het is een aardige stad, of eigenlijk meer een *groot dorp*. Je kunt weliswaar elke avond wel ergens dronken worden met muziek en veel mensen, maar je zou al snel *herkenbaar* worden. Ondergaan in de anonimiteit van de grote stad is hier niet zo goed mogelijk, denk ik. Anderzijds moet ik nog wel wat werken aan mijn sociale leven; ik ken nog wat te weinig mensen hier. Niet dat ik me verveel ofzo, maar het is wel eens aardig om mensen op non-elektronische wijze te zien.

-- djcb @ 02:07 | 1 comments

 
HELSINKI - Zo, het weekeinde vordert al gestaag. Het is alweer zondagmiddag. Mijn zus en haar man zijn nog steeds op bezoek. Gisteren (zaterdag) hebben we besteed aan het bezoeken van enkele bezienswaardigheden, zoals een expositie van Jeff Koonts en het Design Museo, en wat winkels in het centrum zoals Stockmann (warenhuis). En dan zijn er natuurlijk de verwarmde stoepen, de St. Nicolaaskathedraal... wat een stad.

De Amerikaanse kunstenaar Jeff Koons had een expositie hier in het Tennispalatsi. Er waren niet zo heel veel werken, maar enkele van zijn bekendere waren er wel, zoals de porno-achtige serie met z'n vrouw Ilona Staller ('Cicciolina'); en veel pop-artachtige dingen, zoals de kitscherige Michael + Bubbles beelden. Daarna gingen we naar het Design Museo, dat een overzicht gaf van Art Deco in de eerste helft van de 20^e eeuw. Best interessant, zelfs voor zo'n cultuurbarbaar als ik. Je mocht er helaas niet fotograferen...

Na alle cultuur zijn we huiswaarts gekeerd, zus + man waren moe en kou. Uit eten bij de buurman, Casa Mare. En daarna bezochten we 'Ierse' pub Molly Malone's, zoals als haar vele naamgenoten vernoemd naar een Ierse liedje. De bar zat stampvol met Finnen (en zelfs Nederlanders... hele vervelende zelfs). De avond verliep in het bekende patroon dat overal ter wereld veelvuldig herhaald wordt. Mensen drinken, worden wat losser, en worden natuurlijk ook steeds mooier. De spreekwoordelijke Finse stugheid verdwijnt als sneeuw in de sauna, en de meute lallende mensen dwingt je tot lichamelijke contacten die normaalgesproken slechts voor weinigen zijn weggelegd. Kortom, een hele normale zaterdagavond.

Vanavond werden we tamelijk laat wakker; en na het ontbijt waren zus + man nog een beetje moe, en zijn nu bezig met hun middagdutje. Daarna gaat het toerisme weer op volle kracht verder! Ik wil hun nog een beetje *sneeuw* tonen.

-- djcb @ 13:58 | 0 comments

 
HELSINKI - Weer een drukke week (blabla). Maar ik heb het allemaal aardig onder controle; en dat verontrust mij een beetje. Want meestal steken allerlei accute problemen de kop op, net als ik denk de zaak onder controle te hebben.

Donderdag; na een interessante ronde vergaderingen en andere bijeenkomsten had ik gelukkig ook nog tijd om wat werk te doen. Gelukkig heb ik een eigen kamer, zodat verstoringen hier minimaal zijn. De meeste communicatie verloopt asynchroon, via email enzo, zodat ik mijn muziek kan inpluggen en wat kan doen. Zoals het beoordelen van andermans source code; geen activiteit voor vlak na het eten. Dat inpluggen van muziek is een wat minder aangename bezigheid geworden sinds ik het kussentje van een der oordoppen ben kwijtgeraakt, en het plastic nu op nogal brute wijze mijn gehoorkanaal penetreert. Maar goed, er zijn ergere problemen in het leven. Ik kan rustig mijn rapportjes schrijven

Het is hier een ware toren-van-babel met zoveel nationaliteiten. De meeste (zoals Nederlanders - ik geloof dat er hier nog een is) hebben niet veel keus wat betreft det taal. Maar ik hoor soms ook Russisch, Spaans, Portugees. Verder natuurlijk Fins en Engels in diverse smaken. Dat betekent dat ik altijd geconcentreerd moet luisteren wat mensen bedoelen - we will send you new virgin soon. Huh?!

En nu is het al zaterdagochtend. Martine en Martijn (zus + man) zijn hier op bezoek. Ik heb ze gisteren opgepikt van het vliegveld, en na een kort cafebezoek (waar persoonlijke klassiekers als Take hold of the Flame en All the Fools Sailed Away te horen waren), zijn we naar mijn flat gegaan. Vanochtend ontbeten en zometeen zal ik een kleine rondleiding door Helsinki geven. Het weer is prachtig! Later meer.

-- djcb @ 12:15 | 0 comments

 
HELSINKI - Woendagavond. Het was weer druk (blabla), maar redelijke vooruitgang geboekt, en kon eindelijk de tests voldoende manipuleren om de gewenste uitkomst te krijgen ;-) Verder wat financieel management gedaan, een 'favoriet' onderwerp, sinds ik Economie-II in mijn vakkenpakket koos, een eeuwigheid geleden.

Vrijdag komen zus en zwager op bezoek; vandaag ook maar eens de stofzuiger z'n eh wekelijkse doorgang laten maken. En bier inslaan.

Ik eet hier meestal in de kantine; voor €4,80 krijg een redelijke maaltijd (ongeveer de prijs van een glas (0,4l) bier in een café hier). Niets bijzonders natuurlijk van SodexHo, maar best eetbaar. Het aanbod is een aangepast op de Finse smaak, dus veel vis en soms zelfs rendier. Er is ook groente (salade), zodat ik momenteel gezonder eet dan ik in *jaren* heb gedaan. En hoef ik 's avonds niet meer zelf te koken, hoe graag ik dat ook doe.

Na werktijd (whenever that may be) is er bovendien de gelegenheid voor enige sportieve activiteit in de kelder, en daarna een sauna om de ongezwete arbeidstranspiratie alson via het putje het pand te doen verlaten. Het is wel een bijzondere ervaring om als een havenarbeider die aan die apparaten hangen, het gezicht vertrokken in een pijnlijke grimas, en met de vrijwel dichtgeknepen ogen nog net de televisie kunnen zien... kunstrijden op de schaats, dat toonbeeld van schoonheid en elegantie.

-- djcb @ 00:14 | 0 comments

 
HELSINKI - Zaterdag ging ik naar Kangasniemi, het dorp waar mij huisbazin een soort vakantieoord bezit; ik kon met haar meerijden. Dit vakantieoord is een soort grote herberg midden in het bos, waarbij groepen mensen zich kunnen vermaken in de sneeuw, of met de razendsnelle (> 100 km/u!) sneeuwscooters een beetje door het bos kunnen scheuren. Dat heb ik overigens niet gedaan. Ik heb me met name _bezonnen_. Kangasniemi is een onbeduidend dorp in het merendistrict, en in de winter ziet het gebied er uit als een witte wereld, de meren bevroren, en vooral met veel *rust* en *stilte* (modulo de genoemde sneeuwscooters, maar die zijn zeldzaam). Ik waadde door kniediepe sneeuw en liep over het meer. Overal stilte. Ik schakelde zelfs muziek en telefoon uit, en liep wat rond - prachtig!

Na dit Zen-moment was er gelukkig ook voedsel - rendier met puree, bosbessen en salade. Dat smaakte geweldig!

's Avonds was het natuurlijk al vroeg donker; ik las wat en viel al bijna in slaap, mijn wat ondermaatse slaap van de nacht daarvoor gecombineerd met een lange wandeling, en een zacht bed in een verwarmde kamer maken de oogleden zwaar... Maar er was nog een activiteit voordat ik echt kon gaan slapen. Typische Fin als ik inmiddels geworden ben, ging ik in de sauna. En toen er werkelijk geen zweetdruppel meer uit mijn poriën te persen was ging ik naar buiten; -15°C ofzo maar ik liep naakt naar buiten, naar een grote tobbe met heet water. Het schijnt een trend te zijn in de noordelijke landen om de grote houten vaten uit de wijnproductie nu te gebruiken als openluchtbaden. En daar zat ik, midden in het bos, het vroor dat het kraakte, maar ik dobberde in het warme water. Een biertje erbij en de hele melkweg lag open voor mij. Zo vaak kom ik niet op plekken waar het zo donker is - duizenden sterren stralen in de winternacht. Heel bijzonder.

Ik lag zeker een uur in het bad, voordat ik weer door de sneeuw terugliep naar mijn kamer. En viel als een blok in slaap, om zondagochtend na het ontbijt weer richting Helsinki te vertrekken (4 uur met de bus).

Vader is op weg naar de VIV Bangkok, een internationale beurs voor de veehouderij - weinig bezoekers aan de VIV in Bangkok, Moskou of Beijing zullen beseffen dat VIV staat voor vakbeurs intensieve veehouderij.. Maar goed, vader heeft een naam hoog te houden in Bangkok natuurlijk, het is al weer bijna een jaar geleden dat ik daar voor het laatst was.

Vandaag, maandag, was een aardige dag; geen afspraken zodat ik ook werkelijk wat kon *doen*. En ik kon bijna alle emails uit mijn Postvak-In wegwerken, een heerlijk gevoel. Vergelijkbaar met het gevoel dat ik had als ik een muur geschilderd had, vorig jaar toen ik nog bouwvakker was :-)

-- djcb @ 20:57 | 0 comments

 
HELSINKI - Het is weer vrijdag - een drukke (duh) week achter de rug. Maar het ging best aardig, en ik ben tevreden met mijn voortgang. Ik ben in de grond natuurlijk een technisch persoon, en dat is ook wel heel erg vereist voor mijn werk. Maar de tijden zijn voorbij dat ik tien uur lang in symbiose met een computer kan verkeren, muziek op de oren, vingers op de toetsen, lichaam in slechte zithouding, blik -> NULL, verstand -> ∞... Nee, tegenwoordig moet ik rondrennen, mensen wakkerschudden, -bellen en -mailen. Plannen maken, vergaderingen voorzitten, dat soort dingen.

Er zijn hier wel pure projectmanagers, die in hun netjes opgeruimde kamer zitten, hun dag besteden met zachte klikjes in MS-Project, er klinkt klassieke muziek (Chopin ofzo). Maar zover ben ik nog niet!

Voor een soort Fins-Nederlandse mini-Gnome 2.10 release party ontmoette ik vrijdagavond Jorn, bekend van rhythmbox en muine. Hij woont in Estland, maar werkt tijdelijk hier in Helsinki. We dronken wat in café On the Rocks in het centrum, dat zich lijkt te kenmerken door (duh) rockmuziek en vrouwen (merendeels van het type dat je graag ontwijkt - rond de 40 en eenzaam), die onze discussie over vi vs emacs verstoorden. Toch wist Jorn veel interessants te vertellen, bijvoorbeeld over Estland, dat ik zeker eens zal bezoeken. We wisselden onze ervaringen uit met het leven in het buitenland, het gebrek aan heimwee enzo.

Zometeen ga ik naar ergens naar het platteland, zo'n drie uur verwijderd van hier. De precieze plaatsnaam ben ik even kwijt, maar is ongetwijfeld een onuitspreekbare rij letters met rare klinkercombinaties en rijkelijk besprenkeld met umlauts. Ik werd uitgenodigd door mijn huisbaas; ik ben benieuwd. Het is aardig om de stad eens te verlaten, en naar Het Grote Niets te vertrekken.

-- djcb @ 09:16 | 0 comments

 
HELSINKI - Het is alweer dinsdagavond. Weer een dag van werk enzo... Ik heb het allemaal aardig onder controle, denk ik. En dat is gevaarlijk. Want dat is meestal het moment dat alles misgaat. Ik ben benieuwd - morgen. De tijd vliegt - wat een cliché! De tijd lijkt altijd te vliegen, en voor iedereen. Dan is het een nogal betekenisloze kreet. Nou ja, ik bedoel te zeggen dat de weken, maanden relatief veel sneller lijken te verlopen dan de uren, minuten. Hmm... misschien moet ik er minder over nadenken.

Vandaag was het ook Internationale Vrouwendag, vanwege diverse protesten van vrouwen op die dag in het verleden, over beter werkomstandigheden. Verder kwamen 140 vrouwen om toen op 8 maart 1911 zo'n 140 vrouwen omkwamen bij een brand in een New Yorkse sweat shop. Gelukkig is tegenwoordig (bijna) alles anders, en werden we getracteerd op een roze donut(?!) in de kantine, ter ere van de Vrouw.

Ik begrijp dat de Siberische toestanden in Nederland nu voorbij zijn; hier is het echter nog steeds best, eh, frisjes, getuige de foto links van 'rayonhoofd Helsinki'. De Finnen beschouwen het echter als lenteachtig weer. Nou, ik ben geen koukleum, maar met lente heeft dit toch weinig te maken?

Ik ontdekte ook de Wikipedia pagina over Finse grammatica; dat maakt me niet erg enthousiast om ook werkelijk les te gaan nemen. Nou ja, misschien moet ik het gewoon doen. Ik leer wel langzaam wat woorden hier en daar; de zakken chips hier worden megapussi genoemd; en ik heb ontdekt dat dat "grote zak" betekent. Hmmm...

Het gebouw rechts is de Uspenski Kathedraal in Helsinki, de grootste Orthodoxe kathedraal in West-Europa, die 1862-1868 werd geboewd in Russisch-Byzantijnse stijl. Foto van zaterdag.

Vorig jaar stemde het Europees Parlement (EP) tegen softwarepatenten; maar de Europese Commissie (EC) negeerde dat. Toen stemde het EP voor het herstarten van de hele procedure, wederom werd dat genegeerd, evenals amendementen. Sterker nog, er werd geprobeerd het voorstel tijdens een zitting van de Landbouwcommissie(!) geaccepteerd te krijgen; maar een haastig ingevlogen Poolse deelnemer voorkwam dat. Meer commentaar en vragen van veel landen het proces te herstarten. Dat wordt wederom genegeerd, en de EC accepteert softwarepatenten alsnog. Waarom? Nou, om 'procedurele redenen'; het Luxemburgse voorzitterschap kwam op het laatste moment met wat ad-hoc regels om bezwaren van o.a. Nederland, Duitsland en Spanje niet te honoreren. **zucht**

Terugbladerend in mijn dagboek zie ik dat ik steeds meer foto's gebruik, en dat die ook steeds groter worden. Dat komt deels omdat ik pas sinds augustus 2003 een camera heb, en deels omdat ik minder zinnigs te melden heb, en het dan een beetje kan opvullen met plaatjes. Ik ben zelf wel benieuwd hoe het is om een (over vijf jaar) al die tijd terug te kijken naar mijn foto's en tekst, en een idee te hebben wat ik toen meemaakte, dacht en voelde. Als ik teruglees wat ik vorig jaar deed (net in Bangkok aangekomen), of anderhalf jaar geleden (Sydney)... tussen de regels door komen alle details weer naar boven. Ik zie het, hoor het, ruik het. Ik wil iedereen oproepen ook zo'n blog te starten. De meeste mensen hebben een stuk interessanter bestaan dan ik, dus zoveel moeite kan het niet kosten...

Ik ben moe en kruip eens onder de wol; hopelijk heb ik morgen meer energie.

-- djcb @ 00:12 | 0 comments

 
HELSINKI - Weer een week voltooid. Ik ben inmiddels al weer twee maanden hier in Finland. Ik heb veel geleerd - eigenlijk dagelijks is er wel wat nieuws. Nog even volhouden en dan zit mijn proeftijd erop, en dan ik hier in Finland vrijwel onontslaanbaar, dat wil zeggen, zolang ik mijn baas niet vermoord zonder goede reden. Of een klokhuis in de oud-papierbak gooi.

Deze week was niet erg hectisch, zodat ik tamelijk veel heb kunnen doen. Het schakelen tussen verschillend taken kost namelijk veel tijd; als dat niet al te veel gebeurd, boek ik meer voortgang. Ironisch genoeg, word ik niet veel *gebeld*, maar gaat bijna alles via emails. En die zijn toch wat makkelijker batchgewijs af te handelen. Daar staat tegenover dat mensen nogal gul zijn met hun Cc:'s, zodat er flink wat weinig relevante schrijfselen in mijn Inbox verschijnen. De 'Delete'-knop begin dan ook al behoorlijk slijtage te vertonen...

Maar als ik dit schrijf is het vrijdagavond. De arbeidsbeslommeringen zijn weer verleden tijd, maar ik moest nu snel even een brandje blussen bij een webserver die een processorbelasting tot 38(!) noteerde; het arme beestje werd woest besprongen door 600.000 leden van de Vereniging Eigen Huis, op zoek naar een korting op kunst...slashdotted... Het vergde enige McGuyver-achtige hacks, maar het lijkt nu weer te werken... totdat de Horden weer komen. Ik vier mijn jubileum dan ook nu, vrijdagavond, maar heftig met mijn Koff 'sledehonden' :-) Nou ja, 'heftig', ik ben best moe... *gaaap*. Ik word oud of zo. Update: zaterdagochtend bekeek ik de webserver nog eens met een frisse blik, en ontdekte ik dat de query cache niet werkte. Nadat ik dat hersteld had, lijkt het nu opeen een *stuk soepeler* te werken - processorbelasting blijft onder de 0,5.

In Nederland schijnt het ook tamelijk koud en besneeuwd te zijn; hier is het dat al twee maanden; een dik pak ijs constateerde ik, rayonhoofd Helsinki, maar nauwelijks schaatsers hier. En ik heb mijn geoliede ijzers ook in Nederland gelaten... Maar het is ook niet erg aanlokkelijk om ergens te gaan schaatsen waar iemand dat doet. Stroming etc. kan allerlei wakken creëren, en ze staan hier ook slecht aangegeven. Ik zie me zelf al op de schaats een bord passeren, en me afvragen wat Reikä! in vredesnaam betekent.... brrrrrr.

In een vlaag van nostalgie keek ik samen (slechts gescheiden door een paar duizend km internet) met MartinH naar het verkiezingsdebat van 2002-03-06, met Paul, Hans, Thom, Jan-Peter, Ad, en Pim. Wat een klassieker. Het is aardig dat behoorlijk wat van dit soort 'historisch' materiaal beschikbaar is.

Rechts nog een foto om te bewijzen dat Arean en Opal *echt* verbonden zijn. Over historisch gesproken! :-)

-- djcb @ 12:45 | 0 comments

 
HELSINKI - Zo na dat woeste weekeinde weer uitrusten ten kantore.. Nou ja, de meeste woestheid in het weekeinde kwam via allerlei elektromagnetische straling het huis binnen...

Maandag en dinsdag waren relatief rustig op kantoor; ik weet dat ik altijd zeg dat ik het zo druk heb, daarom moet ik af en toe ook eens een rustige dag opvoeren, dat breekt de sleur een beetje ;-) Op zo'n rustige dag ik schrijf trouwens nog steeds gauw een 40-50 emails. Ik probeer daarom niet al te eloquent te zijn, en een beetje puntig. Dat past ook goed in mijn nieuwe rol waarbij ik mensen tracht te vertellen wat ze moeten doen. En of ze dat ook blijkt met naam afhankelijk van de toon die je opzet, en minder hoe de hiërarchische structuur in elkaar zit. Soms hoor ik mezelf iemand onderbreken - I don't care how you do it, just have it done by tomorrow.

Nou ja, rustig; er zijn natuurlijk altijd de kleine organisatorische brandjes, de hulpbehoevende collega's en de wat overijverige externen. Maar goed, het hoort er allemaal bij. Technische kennis zit wel goed; en ik probeer wat extra aandacht te besteden aan de procesmatige/bureaucratische zijde van het werk. Zoveel plannen, rapporten, planningen om mee te synchroniseren...

Tegenwoordig neem ik meestal een laptop mee naar vergaderingen; da's handig voor aantekeningen, maar vooral om wat *werk* te doen wanneer er verder weinig interessante dingen worden gezegd (dat blijkt namens soms het geval tijdens vergaderingen); je moet wel met een half oor blijven luisteren, alsof je een Donald Duck leest tijdens de aardrijkskundeles :-), om toch passend te kunnen reageren op plotselinge vragen van anderen. Nou ja, ik kan altijd iets generieks zeggen, "tja, dat hangt er vanaf" ofzo.

Maar er zijn dingen in het leven die nog belangrijker zijn dan werk. Een goede gezondheid. Liefde. En natuurlijk bier. Bier (olut) is hier natuurlijk ook overal beschikbaar. Finnen zijn traditiegetrouw nogal stevige drinkers; een collega vertelde dat hij tot de eerste generatie behoorde die niet drinkt totdat hij dronken is. Gewoon een wijntje bij het eten ofzo. Maar veel Finnen drinken gewoonlijk totdat ze heel erg dronken zijn. En een groot deel van de misdaad is alcolholgerelateerd. In dit brave land zijn er relatief veel moorden, die vriijwel altijd voorvloeien uit C₂H₅OH-misbruik.

De bemoeizuchtige regering hief daarom altijd absurd hoge accijnzen op alcohol. Totdat het nabijgelegen Estland tot de EU toetrad, en Finnen plotseling vrijelijk goedkope alcohol konden inslaan, zoals ik al eerder vermeldde. Sindsdien is de alcoholconsumptie behoorlijk gestegen, zoals de grafiek al toont (het lichtpaarse duidt officieus alcoholgebruik aan) - de regering was gedwongen de accijnzen flink te verlagen om de Estse concurrentie aan te kunnen. En daarom kan ik hier nu twaalfpakken bier voor €7,80 kopen - de sixpacks en twelvepacks worden hier liefkozend sledehonden genoemd. Maar de regering zint alweer op maatregelen om alcohol een stuk duurder te maken, *zucht*. Voorlopig geniet ik nog maar even van mijn Koff (de website open met een waarschuwing dat het 18+ informatie is...).

Wijn en sterke dranken zijn overigen shelemaal niet te koop in de supermarkt - daarvoor moet je bij de drankmonopolist met de fantasierijke naam Alko zijn.

-- djcb @ 23:22 | 0 comments