HELSINKI - Zaterdag ging ik naar Kangasniemi, het dorp waar mij huisbazin een soort vakantieoord bezit; ik kon met haar meerijden. Dit vakantieoord is een soort grote herberg midden in het bos, waarbij groepen mensen zich kunnen vermaken in de sneeuw, of met de razendsnelle (> 100 km/u!) sneeuwscooters een beetje door het bos kunnen scheuren. Dat heb ik overigens niet gedaan. Ik heb me met name _bezonnen_. Kangasniemi is een onbeduidend dorp in het merendistrict, en in de winter ziet het gebied er uit als een witte wereld, de meren bevroren, en vooral met veel *rust* en *stilte* (modulo de genoemde sneeuwscooters, maar die zijn zeldzaam). Ik waadde door kniediepe sneeuw en liep over het meer. Overal stilte. Ik schakelde zelfs muziek en telefoon uit, en liep wat rond - prachtig!

Na dit Zen-moment was er gelukkig ook voedsel - rendier met puree, bosbessen en salade. Dat smaakte geweldig!

's Avonds was het natuurlijk al vroeg donker; ik las wat en viel al bijna in slaap, mijn wat ondermaatse slaap van de nacht daarvoor gecombineerd met een lange wandeling, en een zacht bed in een verwarmde kamer maken de oogleden zwaar... Maar er was nog een activiteit voordat ik echt kon gaan slapen. Typische Fin als ik inmiddels geworden ben, ging ik in de sauna. En toen er werkelijk geen zweetdruppel meer uit mijn poriën te persen was ging ik naar buiten; -15°C ofzo maar ik liep naakt naar buiten, naar een grote tobbe met heet water. Het schijnt een trend te zijn in de noordelijke landen om de grote houten vaten uit de wijnproductie nu te gebruiken als openluchtbaden. En daar zat ik, midden in het bos, het vroor dat het kraakte, maar ik dobberde in het warme water. Een biertje erbij en de hele melkweg lag open voor mij. Zo vaak kom ik niet op plekken waar het zo donker is - duizenden sterren stralen in de winternacht. Heel bijzonder.

Ik lag zeker een uur in het bad, voordat ik weer door de sneeuw terugliep naar mijn kamer. En viel als een blok in slaap, om zondagochtend na het ontbijt weer richting Helsinki te vertrekken (4 uur met de bus).

Vader is op weg naar de VIV Bangkok, een internationale beurs voor de veehouderij - weinig bezoekers aan de VIV in Bangkok, Moskou of Beijing zullen beseffen dat VIV staat voor vakbeurs intensieve veehouderij.. Maar goed, vader heeft een naam hoog te houden in Bangkok natuurlijk, het is al weer bijna een jaar geleden dat ik daar voor het laatst was.

Vandaag, maandag, was een aardige dag; geen afspraken zodat ik ook werkelijk wat kon *doen*. En ik kon bijna alle emails uit mijn Postvak-In wegwerken, een heerlijk gevoel. Vergelijkbaar met het gevoel dat ik had als ik een muur geschilderd had, vorig jaar toen ik nog bouwvakker was :-)

-- djcb @ 20:57 | 0 comments