Onderweg stopte de bus bij een restaurant (daar krijgt de chauffeur commissie voor), met een Engelsman besloot ik echter niet daar te gaan lunchen maar iets verderop; een leeg restaurant met drie serveersters, en voor $0,75 had ik een enorme hoeveelheid bami met rundvlees etc., thee en pinda's. Eten in de Derde Wereld kan toch erg leuk zijn. Later tijdens de rit troffen we nog een andere culinaire verrassing: gefrituurde vuistdikke *spinnen*. Brrrr... ze smaakten een beetje naar verbrande kip, maar het kostte enige moed de tanden in zo'n sympatieke geleedpotige te zetten. Er waren ook veel levende exemplaren, die ik echter op afstand heb gehouden.

Ik heb een kamer gevonden in het 'Okay' guesthouse hier in Phnom Penh; lijkt meer dan aardig. Tweepersoonskamer (eenpersoons waren allemaal vol) voor $3 per nacht. En er is hier zowaar *warm* water in de douche -- wauw -- dat heb ik niet meer meegemaakt sinds de Cameron Highlands, de Holterberg van Maleisie. Ik heb net gegeten, met wat Engelsen; rijst met rundvlees in kokosnoot en een bananenmilkshake -- $1.70,-. Dat kon slechter.

Het plan is om morgen de zg. Killing Fields museum en daarna de shooting range te bezoeken. Het museum is gewijd aan de massaslachting die in Cambodja plaatsvond van 1975-1979, toen Pol Pot met zijn Rode Khmer het land wilde veranderen in een communistische landbouwstaat; om dat te bereiken werden 'intellectuelen' (mensen die een vreemde taal spraken, brildragers, mensen die teveel vragen stelden, de kinderen van die mensen, enz.) afgeslacht; naar schatting 2 miljoen van de 7 miljoen
Cambodjanen in die tijd zijn daarbij omgekomen.

De ''shooting range" daarentegen is een stompzinnigheid om nog wat geld te verdien aan toeristen; voor wat dollars kun je een AK47, een M16 en nog wat wapens afvuren; en voor iets meer, inderdaad, een raket afschieten met een raketwerper, desgewenst met een koe als doelwit. Tja. Ze doen hier echt *alles* voor geld; politiemensen proberen je uniformstukken en zelfs hun wapen te verkopen...

[...Volgende ochtend....]

Goed geslapen; aan mijn plafond hangt een ventilator, het lijkt wel een helicopter, dus de broodnodige verkoeling was aanwezig. Helaas maakte 'ie ook het *lawaai* van een helicopter. Maar ach, ben al lang blij dat 'ie zo hoog hangt -- heb toch menigmaal mijn vingers bezeerd aan een laaghangend exemplaar als ik een t-shirt uittrok ofzo.

Nog wat observaties: net als in Thailand loopt hier *heel veel* personeel rond, dat grotendeels aan het *wachten* is; in dit guesthouse bijv. 45 man personeel voor een guesthouse met max. 80 gasten... de productiefactor arbeid is kennelijk zo goedkoop dat je zoveel personeel kunt aannemen als je wilt; in Nederland zou men de zaak runnen met misschien 6 of 7 man.

En volleybal is hier een populaire sport.

Dirk-Jan, 13:41 |

De tempels zijn gebouwd door een aantal koningen vanaf ca. 800; aanvankelijk draaide alles om het Hindoeisme, later kreeg het Boeddhisme de overhand. Dat is aardig te zien in de tempels; Shiva, Vishnu en vrienden staan gebroederlijk naast beelden van Boeddha. Veel van de Boeddhabeelden zijn onthoofd; het schijnt de hoofden zijn verscheept naar Thailand, waar iemand er misschien een nuttige bestemming voor heeft weten te vinden (boekensteunen ofzo?!). Voor meer informatie zie hier. Bovenop tempel ontmoette ik Amerikaan die ik nog kende van de busreis hier naar toe; Josh uit Seattle.

Ik heb geen ongelukken meer gehad met de motor; wel had ik een lekke band. En zo ontdekte ik dat de Cambodjanen banden precies zo plakken als men in Nederland doet, met als verschil dat men de op de band aangebrachte solutie in brand steekt. Hmmm... De Cambodjanen zijn een vriendelijk volk; nooit te beroerd voor een glimlach of een vriendelijk woord in het Engels (dat men hier beter beheerst dan in Thailand). Cambodjaans is verder onverstaanbaar; het lijkt zelfs niet op Thais (waarvan ik een paar woorden ken), en men heeft ook een eigen schrift. Alles is hier wel een tikje duurder dan in Thailand; onverwacht eigenlijk, want het land is veel armer. Cambodjanen proberen wel steeds geld af te troggelen, en het is zaak altijd goed te kijken hoeveel wisselgeld je terugkrijgt. De US$ is trouwens de meest gangbare munt hier (en de baht); je krijgt je wisselgeld terug in de lokale 'riel'.

Verder hier niet zoveel spannends meegemaakt; maar wel erg cultureel verantwoord allemaal. Morgen om 07.00 uur vertrek ik richting Phnom Penh. Het belooft wederom een leuk reisdagje te worden; de ca. 300 km schijnt ongeveer 10 (!) uur reistijd te vergen ***zucht***.

Dirk-Jan, 17:02 |

De laatste 20 km ofzo was wel geasfalteerd, dat ging een stuk beter. Een 'guesthouse' gevonden in Siem Reap; deel kamer met Zwitserse. Relatief luxe (vergeleken bij die cel op Kho San Road -- hoewel, 'cel', als ze er gevangenen in zouden zetten zou Amnesty zeker gaan klagen ;-), eigen badkamer, de was wordt gratis gedaan enzo. Verder is dit een nogal *saai* stadje. Maar ja, na Bangkok...

Goed geslapen, en vanochtend op weg gegaan naar Angkor Vat -- erg indrukwekkend. Uitgestrekt gebied met allerlei tempels ed., en uitstekend onderhouden, geasfalteerde wegen enzo. Ik had weer zo'n brommer gehuurd -- even wennen na mijn ongelukje op Ko Pha Ngan...; maar erg indrukwekkend. Niet voor te stellen dat die mensen meer dan 800 jaar geleden zulke enorme bouwwerken konden maken, zonder machines etc. Flink wat foto's gemaakt. Ook weer hordes kinderen, huilend tot je iets koopt (of niet...). Morgen nog een dagje Angkor Vat, en dan op weg naar Phnom Pen.

Dirk-Jan, 11:44 |

Vandaag met de trein gegaan vanuit Bangkok naar een doodsaai Thais grensstadje; de trein ging eeerrrruggg langzaam, en de stoelen leken zorgvuldig ontworpen om de reis een pijnlijke ervaring te laten zijn voor iedereen langer dan 1,50m. Kortom, het vertrouwde backpacker gevoel keert alweer een beetje terug... Tot kennelijke verbazing van de coupe (alleen maar Thais), bood ik een staande oudere man mijn zitplaats aan; vreemd. Ze vonden het kennelijk toch wel interessant, zo'n buitenlander, want al gauw wilde de halve coupe mijn vakantiefoto's zien, en trad de enige Engelssprekende op als tolk voor alle vragen van de rest. Tja.

Ben inmiddels een beetje hersteld, gewassen, geschoren. Ik voel m'n rug nog wel een beetje. Ik heb een rustige slaapplaats gevonden, ga zo maar wat lezen ofzo, en morgen op tijd op voor de tocht naar Phnom Pen.

De 'Reageer'-functie zou ergens volgende week weer moeten werken, en vrees niet, de oude reacties zijn niet verdwenen en komen weer terug. Zo is mij verzekerd. Via email ben ik natuurlijk altijd bereikbaar. Oh ja, ik heb de foto's een beetje verkleind; ze werden me toch wat te indringend ;-)

update: vertrek zometeen, eerst richting Angkor Vat (het Cambodjaanse tempelcomplex). Oh, en reageren lijkt ook weer te werken.

Dirk-Jan, 16:10 |

De foto's zijn van wat personages reeds eerder besproken in mijn dagboek. Kijk en huiver.

Gary en Sao (Bangkok, Thailand)

Tak en Dirk-Jan (Bangkok, Thailand)

Drie Engelse Meisjes (Hat Rin, Ko Pha-Ngan, Thailand)

Later meer.

Dirk-Jan, 17:33 |

Uiteindelijk ben (nog) niet naar die River Kwai geweest; de eendaagse tour was niet echt aan te bevelen volgens wat mensen die ik sprak; de tweedaagse tour was de ene dag vol (ongelooflijk - ze kunnen toch altijd nog iemand in die bus proppen?), en later was er eenvoudigweg geen tijd meer, want ik wil nu echt verder naar Cambodja. Ben binnen enkele weken toch weer in Thailand, kan dan alle todo's nog even afwerken...

Ben vandaag ook maar begonnen met de medicijnen tegen malaria (Malerone) en mijnen (Minokill); hopelijk overbodig. Nog immer verkeer ik in blakende gezondheid; de verwondingen van mijn motorongelukje zijn bijna verdwenen, en ik ben weer zo speels als vroeger; mijn spijsvertering heeft ook nog geen al te grote klappen opgelopen; maar ik besef dat ik tot nu toe in het *makkelijke* deel van ZO-Azie geweest ben. Moet ook nog even wat US$ regelen; er is in heel Cambodja geen geldautomaat (en in Vietnam zeer spaarzaam, Laos weet ik niet maar ik verwacht dat het er niet veel beter is), maar met wat $$$ kun je overal terecht.

De afgelopen dagen waren best aardig; Thais gegeten met twee Thais (Tak en Sao); een soort Thaise fonduesoep met een grote kom kokend water in het midden waarin dan allerlei groenten en vlees worden gegooid. Er ontstaat dan een soort soep die je in je bakje kiepert, en vervolgens met een lepel en stokjes en wat **hete** saus naar binnen werkt; vermeldenswaardig is al het orgaanvlees dat gebruikt wordt, zoals varkenslever; smaakt prima overigens. Het eten met stokjes heb ik nog steeds niet echt onder de knie; alsof je een dubbeltje moet oprapen met een bokshandschoen; dit alles natuurlijk tot groot vermaak van mijn tafelgenotes. Later 'The Fellowship of the Ring' nog maar eens bekeken (was hier op tv), blijft een mooie film.

Ik heb ook wat foto's laten ontwikkelen; er was een aantal mislukt, maar bij de geslaagde zit een aantal leuke exemplaren. Ik zal eens kijken of ik er wat kan inscannen en in dit dagboek kan zetten. Dan kunnen jullie de plaatjes bij de grote verhalen zien ;-)

Vanavond is dus mijn laatste avond alhier; wordt vast gezellig. Begin Bangkok nu een beetje door te krijgen, geloof ik. Ik kom er nog wel een keertje terug, denk ik. Hopelijk kan ik de volgende episode schrijven vanuit Cambodja!

:wq

Dirk-Jan, 15:51 |