SYDNEY - Wauw... al meer dan een week geleden sinds mijn laatste toevoeging... Ik ben echter nog steeds in leven, maar werd nogmaals (!) geteisterd door een behoorlijk zere keel; de rechterkant van mijn keel was nu het voornaamste slachtoffer ***arghhh***. Vorige week donderdag / vrijdag diende het zich aan, en zaterdag was het behoorlijk vervelend. Ik besloot ditmaal een wat sterker tegenmiddel te proberen. Ik kende Betadine eigenlijk alleen als een pijnloze vervanger voor jodium om infecties bij wonden te voorkome, maar blijkbaar kan men het ook gorgelen om de bacteriepopulaties in de keel uit te roeien. Nou, dat heb ik gedaan, en nu eindelijk voel ik me weer gezond, met slechts nog een ietwat geirriteerde keel. Ok... genoeg geklaagd... vorige week was eigenlijk niet zo'n slechte week. Het weer was heerlijk, en noopte tot het doorbrengen van veel tijd in de eerdergenoemde Botanical Gardens. Daarop aansluitend kocht ik Neal Stephensons Cryptonomicon; leuk boek, ben ongeveer halverwege (en Neal gebruikt emacs!). Heb ik dan helemaal geen werk gezocht? Nou... ook dat nog. En ik kreeg zowaar een baan(tje) aangeboden, in een internet-cafe. Bij binnenkomst moest ik direct een zware proeve van bekwaamheid doorstaan, waarbij ik een foto moest inscannen en deze vervolgens op een CD/RW moest branden. Zucht. Later op de dag met de manager gepraat. De beloning was wel erg karig, zelfs voor backpacker-begrippen en de werktijden wel erg vervelend. Maar goed, ik twijfelde of ik het aan moest nemen... en heb het niet gedaan. Niets mis met werken, maar een suf baantje in een internetcafe vind ik een beetje tijdverspilling (toegegeven, zonder baantje hier zitten is wellicht niet veel minder tijdverspillend...) Ik probeer hier nog een paar weken *echt* werk te vinden, en als dat niet lukt ga ik ergens anders naar toe. Verder nog nieuws... Jim (IE), Dana (DE) & Barbara (NL), en Johan (KR) De populatie van dit hostel verandert langzaam maar voortdurend. De wat schreeuwerige Peter is vertrokken. Ik zit hier nu (in deze 'dormroom') met twee Duitse meisjes, een Ier die zijn tijd doorbrengt met het lezen over WOII, een Koreaan ('Johan') die altijd studeert (Engels) of bloost, met name als mijn Nederlandse kamergenote zich omkleedt. Zij spreekt goed Engels, maar met een Cockney-accent, en fuck en shit zegt waar je in geschreven tekst spaties zou gebruiken... Ok, ik heb nog een foto van een klein 'souper' dat ik had: kangaroe-steak op toast. Erg lekker, moet ik zeggen. De smaak kwam redelijk overeen met die van biefstuk. En kangaroe is hier (niet zo vreemd) erg mainstream-voedsel, gewoon bij de Cooles-Express supermarkt om de hoek te koop. En tamelijk voordelig; nou ja, je schijnt ze van je bumper te kunnen schrapen na een tochtje over de snelweg. Ik beloof hierbij dat, inshallah, mijn volgende toevoeging aan mijn blog niet zolang op zich laten wachten...
-- djcb @ 11:49 | 0 comments

 
SYDNEY - Maandagochtend in Sydney. Het weekend is weer achter de rug, en natuurlijk ben ik weer vol energie! Het was een aardig weekend, moet ik zeggen. Vrijdagavond met de non-Koreaanse kolonie alhier wat gedronken (zie de foto die ik zaterdag plaatste); vervolgens met de hele club naar de 'world bar' gegaan, vlakbij. De muziek was een beetje vervelend, ik ben er niet al te lang gebleven, maar met wisselend succes op zoek gegaan naar wat nachtrust. Zaterdag was een aardige dag; het weer was heerlijk. Ik bracht een flink deel van de middag door in de zg. Botanical Gardens, een groot park vlakbij het Opera House, de Harbor Bridge en downtown Sydney (zie foto). Wat gelezen in James Clavells The Noble House (dat ik nu eindelijk wel eens uit wil lezen). Liggend in de zon viel ik natuurlijk in slaap, om weer te ontwaken in het midden van een bruiloft, voor de gelegenheid geklede mensen, nippend aan hun champagne... 's Avonds een beetje televisie gekeken, een van de Koreanen kwam binnen met genoeg sushi (beter, gezegd Koreaanse sushi, 'kushi') om een weeshuis te voeden; erg smakelijk moet ik zeggen. Mijn nachtrust werd wat verstoord door Peter (zie eerdere foto) die tamelijk dronken thuiskwam, diep in de nacht. Tja, diep in hun hart zijn Engelsen toch eigenlijk allemaal hooligans :-) Vroeg opgestaan; ik had me opgegeven voor een wandeltocht langs de stranden ten noorden van Sydney... veerboot naar Manly Wharf, een paar uur gewandeld met een gezelschap van hoofdzakelijk bewoners van Sydney. Het was interessant ook eens Australiers te ontmoeten! Ik probeer hun accent te imiteren, waar dat is niet is zo eenvoudig. Wat opvalt is dat ze de 'ai'-klank uitspreken als 'oi'. Droiving loincence. De wandeling was geslaagd; het landschap hier is niet al te spectaculair (ik ben inmiddels verwend op dat gebied!); de beste foto is dan ook waarschijnlijk die ik maakte bij terugkomst in Sydney - het Opera House, de Harbor Bridge en de zonsondergang, tezamen in een foto!
-- djcb @ 06:13 | 1 comments

 
vlrn: Dirk-Jan, Andre, Dana, Peter, Caroline, Cathriona
-- djcb @ 07:26 | 0 comments

 
SYDNEY - Het is alweer vrijdag. Mijn tweede week hier;  het bevalt hier prima. Het weer wordt beter. In het kader van zijn dood beluisterden we wat liedjes van Johnny Cash ...; ik kon me eigenlijk alleen Ring of Fire herinneren. En dat is maar goed ook. A boy named Sue  WTF? Ik heb ook wat foto's, mijzelf geportretteerd met diverse medebewoonsters... Het leuke van zo'n digitale camera is dat de drempel tot het nemen van een foto erg laag is; het resultaat is direct zichtbaar, en als een foto niet bevalt, kun je 'm eenvoudig verwijderen. Ik heb dan ook al heel wat foto's gemaak, veel met een nogal twijfelachtig artistiek gehalte. Deze foto's zijn met Sun (Koreaanse, 25 maar lijkt wat jonger, en beloofde mijn gids te zijn als ik Korea bezoek. Dan is er Dana (met tongpiercing) met wie ik niet naar het Marilyn Manson concert hier ga (uitverkocht, bovendien weinig zin om $AUS80 te betalen voor de Amerikaanse geslachtstwijfelende clown), en Cathriona, met wie ik 28 days later zag -- een verontrustende film. Ik zal binnenkort eens een serie maken van King's-X (kings cross) en haar bewoners; er lopen hier wat zonderlinge figuren over straat, zoals een agressieve zwerver die vloekend en tierend rondsjokt, en daarbij soms mensen bedreigt met stoelen etc.; ik zie het allemaal gebeuren terwijl ik onder de douche sta en naar buiten kijk. Wat natuurlijk ook nog ontbreekt is een serie foto's van het Opera House, anders blijven mensen denken dat ik dit schrijf vanuit een stacaravan ergens in Nederland :-) De foto's hier zijn overigens niet de originelen; ik laad de digitale camera plaatjes in Gimp en sla ze dan op met 0,85 als 'kwaliteitsfactor'; dat reduceert de foto's tot ongeveer 30% van de grootte. En ik maak een thumbnail (miniatuur) om in m'n blog te plaatsen, zodat deze pagina nog bruikbaar is bij trage internetverbindingen. Ik heb wat emacs-lisp en een gimp-scriptje geschreven om een en ander te automatiseren.
-- djcb @ 09:03 |

 
SYDNEY - Vandaag voel ik me een stuk beter; mijn keelpijn is bijna verdwenen. Een oud Iers (?) medicijn bestaande uit whisky met suiker en warm water, heeft daarbij vast geholpen. Als er ook niet snel enige verbetering was gekomen, was ik naar de dokter gegaan voor antibiotica - een week lang niet pijnloos kunnen eten is wat vervelend. Maar gelukkig, mijn overlevingskansen nemen weer toe! Eindelijk heb ik ook weer wat energie om een beetje naar werk te zoeken; zoals gezegd is het hier heel gemakkelijk om een 'baantje' te vinden; genoeg bedrijven om een backpacker een beetje uit te buiten, 'training' en werkkleding voor eigen rekening. Maar wat beter werk blijkt lastig, ik vermoed vanwege m'n visum. Ik doe m'n best. Vanochtend ging ik naar 'downtown' Sydney, een wandeling van ongeveer een kwartier. Het weer is prachtig hier. Zoals ik eerder zei, is Sydney een moderne, ruim opgezette stad, schoon en met veel ruimte voor groen. Hier zijn enkele foto's die ik vandaag en vorige week gemaakt heb. (1)Dirk-Jan met zere keel en semi-werkend medicijn, (2)kerk nabij Hyde Park en (3)Koningin Victoria
-- djcb @ 11:15 |

 
SYDNEY - Ik leef nog steeds! Ik ben al bijna twee weken hier. De afgelopen dagen heb ik niet al teveel gedaan vanwege een nogal zere keel; ik schat dat het dinsdag ofzo begon. Twee pakken Strepsils later kwam ik tot de conclusie dat die toch niet al te effectief waren. Ik kocht daarom een ander product, ik ben de naam even kwijt, maar het idee is dat je via een staafje in je mond de 'blussende' vloeistof rechtstreeks op de pijnlijke plekken spuit. Dat lijkt een stuk beter te werken. Ik heb nog wel een beetje last, dus als het morgen nog niet over is, ga ik maar naar de dokter voor wat antibiotica... vreemd, ik ben werkelijk nooit ziek en nu dit. Als het nu bij die zere keel bleef, maar het had effect op mijn hele lijf, weinig energie (ook al zo ongewoon), oorpijn enz. enz. Maar ik ben nu weer bijna de oude, en van plan de komende week wat meer energiek voor de dag te komen, wat vast ook helpt bij het zoeken naar werk. Ok. Genoeg negativiteit. Heb ik dan helemaal niets *leuks* gedaan behalve me beroerd voelen? Wel, vrijdag heb ik gegeten met Dana uit Duitsland en Cathriona en Carolyne uit Ierland; met eerstgenoemde naar de markt geweest, groente, fruit, gekocht. Heerlijk on-Koreaans gegeten, en ook nog veel vitaminen enzovoort; ijs toe. Wel erg Koreaans was het feit dat we ongeveer 50% teveel hadden, zodat iedereen kon meeeten. Zaterdag veel geslapen, nauwelijk uitgegaan. Geen foto's vandaag; de batterijen van mijn camera zijn leeg. De komende week zal ik weer wat frequenter berichten.
-- djcb @ 12:36 | 0 comments

 
SYDNEY - Ik ben acht dagen in Sydney. Maar het lijkt veel langer! Zondagavond zat ik in de gemeenschappelijke ruimte wat voetbal te kijken (Australie - Jamaica, 2:1), toen een afscheidsfeestje begon voor een van de Koreanen; nou, ik raakte daar ook bij betrokken. Proost! Kom-beh! Als je echter te ver uit elkaar zit om te klinken, roep je lemo-kon, Koreaans voor 'afstandsbediening' (grappig hoe het Koreaanse woord een afgekorte versie is van het Engelse 'remote control', waarbij r->l). En dat soort dingen leer ik in Australie, of all places. Ik zat naast 'Tim', een glimlachende Koreaanse jongeman. Z'n engels was niet al te best, maar hij was vriendelijk, erg vriendelijk... you so handsome, i like you so much... hmmm... Ik schoof maar iets dichter naar mijn buurvrouw, Dana, een Duitse black metal-fan en kamergenote. Met haar kon ik tenminste spreken over de onvolprezen maar tamelijk obscure neo-heidense klassieker One Rode To Asa Bay (Bathory, 1990), terwijl ik ondertussen Tims handen van mijn knieen verwijderde... Op een zeker moment vroeg hij of wij (Dana en ik) hem niet *samen* wilden... *zucht* Het was behoorlijk laat toen ik eindelijk mijn hoofd te ruste legde; *alleen*, wel te verstaan (voor zover mogelijk in een dorm-room - ik deel mijn bed met de eerdergenoemde Peter. Ik lig bovenop. In het stapelbed). Mijn bijnaam is overigens 'mul-teh', hetgeen 'lang' betekent; letterlijk heeft het iets te maken met bamboe, zo schijnt het. Niets nieuws van het arbeidsfront; het is tamelijk gemakkelijk hier een baantje als glazenwasser of tapijtreiniger te vinden, waarbij je de mensen nog wat dingen verkoopt die ze niet nodig hebben... maar zo wanhopig ben ik niet... Ik heb gereageerd op wat banen hier die tamelijk naadloos aansluiten op mijn CV, en me ingeschreven bij wat van de agencies hier. Maar vooralsnog hoor ik er nog niet zoveel van. Ik ben opzettelijk wat vaag geweest over mijn visumstatus, ik ben benieuwd wat er komt. Ik ben hier ook nog maar een week.
-- djcb @ 11:32 |

 
SYDNEY - Ik ben nog steeds in Sydney. Waar anders?! Ik typ dit vanaf het dakterras; het zonnetje schijnt, een verkoelend briesje... lente in Australie! Ik ben nog een beetje aan het herstellen van een behoorlijk intensieve gisteravond. Ik was er in geslaagd me te laten uitnodigen voor een Koreaans verjaardagsdiner. Nou - dat was een goed idee! Samen met een Brit en een Indonesier schoof ik aan, tafels vol met gerechten die ik niet kende maar bijzonder smakelijk waren. Onze bijdrage aan de avond was een heleboel bier ('VB', 'Tooheys'); we hadden zelfs nog gedacht aan een bloemetje voor de jarig 'Gin' (oid). Er was zoveel, en het smaaakte zo goed! Masjie-dah! Uiteindelijk gingen we nog naar een bar hier honderd m eter verderop, samen met nog twee Ieren. Empire. Er was niet zoveel te doen, maar desondanks wisten we het nog enkele uren uit te houden met sterke drank en slappe verhalen; Op de een of andere manier is het met Aziaten altijd alsof je met een kind praat; waarschijnlijk omdat ze anders het Engels niet begrijpen. Maar ik had weer wat interessante gesprekje over waar ik vandaan kom, hoe lang ik blijf etc.; over Nederland weet men natuurlijk niet zoveel (molens, tulpen), maar de naam 'Hiddink' ('Hiedieng') leidt nog steeds tot een welhaast orgastische uitbarsting van vreugde. Koreanen willen graag Engels leren, maar verblijven dan in een guesthouse waar tweederde van de bewoners ook Koreaans is. De beheersing van het Engels laat dan ook nog wel wat te wensen over; dat geldt overigens ook voor mijn Engels. Met name mijn verbale Engels kan nog wel wat verbettering gebruiken. Maar ik neem aan dat dat snel gaat, ik spreek hier de hele dag Engels. Als ik vloeiend Engels sprak, kan ik hier gaan werken in een call-center, iets wat ik mijn hele leven al wil :-) Maar goed, het zou wel aardig zijn als ik hier werk vindt; ik heb wat dingen uitstaan, ik ben benieuwd. Het leven is hier niet al te vervelend, dus ik denk dat ik het wel een tijdje uithoudt... De mensen in mijn kamer verblijven allemaal voor wat langere tijd hier, zodat je elkaar wat beter leert kennen. (...) Inmiddels ben ik alweer een dagje ouder en wijzer. De rest van gisteren heb k o.a. besteed aan het zoeken naar werk; er worden hier echt prima dingen aangeboden, die me echt op het lijf geschreven lijken. Ik heb links en rechts wat emails afgevuurd, ik ben benieuwd naar de resultaten. Het enige probleem is mijn wat beperkte visum; ik probeer dat detail maar een beetje op de achtergrond te houden. We zullen zien. Gisteravond nog even Sydney ingewandeld met mijn kamergenoten Peter (Engeland) en Johannes (Indonesie); best aardig. Daarna nog wat op Kings-X rondgehangen. Vanmiddag (zaterdagmiddag) zijn met een groep gaan basketballen, drie tegen drie. Erg inspannend, ook erg leuk. Er is hier vlakbij zo'n veldje voor hanggroepjongeren. Een aantal andere bewoners van het hostel was er ook bij, en speelde wat bij de andere basket. Daarbij slaagde een Duitse er in om haar vinger op nogal piijnlijke wijze te verwonden (zie foto). We zijn na een nabijgelegen hospitaal gegaan, en het bleek allemaal met wat terugschikken relatief gemakkelijk te herstellen. Tijd om te gaan eten! (...) Omdat blogger.com gisteren niet bereikbaar was, gaat dit verhaal nog even door. Het eten was weer prima; ik wilde gaan koken, maar eindigde weer met Koreaanse kip. Voel me haast een beetje schuldig, maar in ieder geval eet ik hier goed! Het is nu zondagmiddag 12:45. Ik lig op bed, boven in mijn 'bunkbed' (stapelbed). Gisteravond was weer een memorabele avond... we hadden vrijkaartjes voor een echte ouderwetse disco hier om de hoek, Carwash, en gingen met een groep bestaande uit een paar westerlingen en een groot aantal giechelende Koreanen op pad. Ik voelde me ongeveer als een schoolmeester bij een schoolreisje :-) Toen we binnenkwamen was het nog erg rustig, maar binnen een half uur was 't stampvol; er werd vooral jaren-80 muziek gedraaid, de stemming was goed. Het was dan ook pas uren later voordat we het etablissement weer verlieten, ietwat vrolijk maar niet dronken. Uiteindelijk eindigde ik in een stripbar (het is hier tenslotte King's X!) met mijn Indonesische kamergenoot en twee Ieren; een ongeinspireerde show voor een induttend publiek... dan maar slapen gaan; dat liep via het dakterras hier, waar de vogels hun lied al lieten horen.... Ik zal het maar laten bij deze wat ingekorte versie van een avond-uit; het wordt wat eentonig anders, vrees ik. Ik ben nu dan ook nog een beetje moe. Maar het is goed te constateren dat ik binnen een week al aardig gesettled ben, hier. Belangrijk is nu natuurlijk om ook werk te vinden. Ik hoop snel wat te horen van mijn sollicitaties deze week. Als dat lukt ben ik tevreden!
-- djcb @ 09:31 | 0 comments

 
SYDNEY - Ik zit nog steeds in Sydney, King's X, in the Dury House. Mijn belevenissen hier zijn vooralsnog wat minder spannend dan in Azie, en dat is maar goed ook ;-) Ik ben aan het zoeken naar werk. Het is *erg* eenvoudig om werk te vinden hier, zoals telemarketing of barwerk. Maar goed, zo wanhopig ben ik niet :-)... ik acht mijn Engels ook niet toereikend voor telemarketing. Hoe dan ook, ik zoek natuurlijk naar werk in de software-sector. Er wordt heel wat aangeboden, het meest via de banenzoekmachines op internet (zoals jobnet.com.au); een extra hindernis daarbij is dat ik volgens mijn visum slechts drie maanden bij hetzelfde bedrijf kan blijven. Maar goed, ik heb wat emails verstuurd her en der, en we zullen zien wat er gebeurt. En of ik over een maand toch schapen aan het scheren ben ;-) (ik zag hier wel een baan als guillotine operator. Hmmmm....) Gelukkig is er ook nog wel tijd voor wat plezier; zoals gezegd zit ik in een Koreaans guesthouse, dat wil zeggen, het management is Koreaans en ongeveer tweederde van de bewoners. Gisteravond belandde ik samen met een Ier in een Koreaanse 'drinking game'... daarin waren we wat beter dan de Koreanen, zoals te verwachten. 'Kom-beh' - proost. Het was best gezellig, moest allerlei vragen over het priveleven van - wie anders - Guus Hiddink beantwoorden; hij schijnt in Korea een boek uitgebracht te hebben dat iedereen ook gelezen heeft. Later kwam er nog iemand met een soort sushi ('keh-bah') Oh, tenslotte nog wat foto's, eentje van het welbekende Opera House, en nog eentje uit Bangkok, waar ik al 4 hele dagen vandaan ben!
-- djcb @ 06:46 |

 
SYDNEY - Ik ben nog steeds veilig aangekomen in Sydney... en nu zal ik eindelijk verslag doen van de laatste, vreemde, dagen in Bangkok, en het vertrek naar Sydney. Inmiddels ben ik een klein beetje gesettled in Sydney; ik zit in King's X, en het is nog net zo dodgy als vorig jaar; 's avonds worden de straten hier bevolkt door schreeuwende en dronken lieden, slenterend langs louche bars, bordelen en prostituees. Maar goed, gelukkig heb ik hier 's avonds ook niet zoveel op straat te zoeken. Ik zit in een hostel in Koreaanse handen; het is er redelijk schoon, redelijk voordelig en er is gratis rijst! Wat kan een mens nog meer wensen? Een internet-cafe tegenover waar je voor AUS$3 onbeperkt kunt internetten! Mijn vorige verslag eindigt ergens op donderdagochtend toen ik (ook al) in een internetcafe zat... nadat ik mijn dagboek gepubliceerd had, werd ik op m'n schouder getikt. Ik keek om... het was Annie/Aini uit Maleisie... ?!!! Ik dacht dat ik droomde ofzo... Aini (28) is een Maleisische, die ik vorig jaar ontmoette, in Kuala Lumpur (KL). Ik kon goed met haar opschieten, en we hebben altijd contact gehouden, via email en chat. Maar goed, totaal onverwacht zag ik haar hier in Bangkok... Ik had haar geschreven dat ik niet naar KL zou komen, omdat ik daarvoor geen tijd had; zij aarzelde daaropo geen moment, en besloot dan maar naar Bangkok te vliegen, zonder me in te lichten. Ze wist ook niet waar ik precies was, of ik uberhaupt nog wel in Bangkok was, maar ze had een hostel gevonden, liep naar een van de vele tientallen internetcafe's in de buurt... en daar zat ik. Zelden was ik zo verbaasd, en voelde me ook een beetje ongemakkelijk met deze situatie... Daar zit ik in Bangkok met een meisje, een islamitisch meisje bovendien, met een hoofddoek, en de hele bijkomende interessante zaken zoals halal-voedsel, alcoholgebruik etc. Ze is overigens wel tamelijk intelligent, en spreekt uitstekend Engels. Uiteindelijk heb ik maar een beetje voor tour-guide gespeeld. Het Siam-Square winkelcentrum, het Grand Palace (zie foto), nog wat niet nader gedefinieerde Mooie Oude Gebouwen. Uiteindelijk kwam alles toch nog goed; ik had een aardig laatste weekend in Bangkok, ontmoette weer veel mensen, at heerlijk Thais voedsel, en maakte flink wat foto's met mijn nieuwe Japanse reisvriend! Japanse reisvriend?! Oh ja, ik kocht ook nog een digitale camera in het Siam Square winkelcentrum, een Sony P52, tamelijk goedkoop, met extra geheugen enzo... Ik hoop daarmee veel foto's te maken, o.a. om mijn verslagen nog levensechter te maken! Samenvattend, Thailand is een prima land om vakantie te vieren; er is zoveel te zien, te doen. Vriendelijke mensen; goede voorzieningen. Soms wat spartaans, maar altijd erg goedkoop. En het is er errug warm... De reis naar Sydney verliep tamelijk voorspoedig; wel moest ik dit maal echt rennen om het vliegtuig te halen in Bangkok, de slurf wilde zich al bijna terugtrekken toen ik het vliegtuig binnensprong. Reden voor deze haast was het feit dat de taxi was vast kwam te zitten in het verkeer, en omdat ik de BTW op mijn digitale camera weer terug kon vorderen... In drie uur was ik in Taipei; het vliegveld was nogal saai, in jaren '70 stijl, maar gelukkig kon ik bijna meteen doorlopen naar het volgende vliegtuig, dat voor niet meer dan 15% gevuld was... ruimte zat om languit te gaan liggen voor de circa 8 uur naar Sydney. Ik zag een film, viel in slaap, en werd gewekt voor 'ontbijt'... China Airlines is een prima maatschappij, maar ik wil *geen* rijstsoep als ontbijt... de andere dingen waren ook herkenbaar als iets eetbaars, dus ik hield het maar bij koffie... En toen landden we in Sydney. Probleemloos... ik verwachtte nog wel wat vragen over laptop etc.; maar geen enkel probleem. Een hostel gevonden, zoals gezegd. Beetje door de stad gezworven. Vader gebeld. En nu op banenjacht... En foto's maken! Toen ik gisteren door Sydney liep, schreef een vliegtuig met witte condensstrepen tegen de blauwe hemel: Be Positive. Dat lijkt me een goed afsluiting!
-- djcb @ 11:28 |

 
SYDNEY - Veilig aangekomen in Sydney... De laatste dagen in Bangkok waren... erg bijzonder. Morgen een uitgebreid verslag. Met foto's.
-- djcb @ 13:25 | 0 comments