SYDNEY - Ik ben nog steeds in Sydney. Waar anders?! Ik typ dit vanaf het dakterras; het zonnetje schijnt, een verkoelend briesje... lente in Australie! Ik ben nog een beetje aan het herstellen van een behoorlijk intensieve gisteravond. Ik was er in geslaagd me te laten uitnodigen voor een Koreaans verjaardagsdiner. Nou - dat was een goed idee! Samen met een Brit en een Indonesier schoof ik aan, tafels vol met gerechten die ik niet kende maar bijzonder smakelijk waren. Onze bijdrage aan de avond was een heleboel bier ('VB', 'Tooheys'); we hadden zelfs nog gedacht aan een bloemetje voor de jarig 'Gin' (oid). Er was zoveel, en het smaaakte zo goed! Masjie-dah! Uiteindelijk gingen we nog naar een bar hier honderd m eter verderop, samen met nog twee Ieren. Empire. Er was niet zoveel te doen, maar desondanks wisten we het nog enkele uren uit te houden met sterke drank en slappe verhalen; Op de een of andere manier is het met Aziaten altijd alsof je met een kind praat; waarschijnlijk omdat ze anders het Engels niet begrijpen. Maar ik had weer wat interessante gesprekje over waar ik vandaan kom, hoe lang ik blijf etc.; over Nederland weet men natuurlijk niet zoveel (molens, tulpen), maar de naam 'Hiddink' ('Hiedieng') leidt nog steeds tot een welhaast orgastische uitbarsting van vreugde. Koreanen willen graag Engels leren, maar verblijven dan in een guesthouse waar tweederde van de bewoners ook Koreaans is. De beheersing van het Engels laat dan ook nog wel wat te wensen over; dat geldt overigens ook voor mijn Engels. Met name mijn verbale Engels kan nog wel wat verbettering gebruiken. Maar ik neem aan dat dat snel gaat, ik spreek hier de hele dag Engels. Als ik vloeiend Engels sprak, kan ik hier gaan werken in een call-center, iets wat ik mijn hele leven al wil :-) Maar goed, het zou wel aardig zijn als ik hier werk vindt; ik heb wat dingen uitstaan, ik ben benieuwd. Het leven is hier niet al te vervelend, dus ik denk dat ik het wel een tijdje uithoudt... De mensen in mijn kamer verblijven allemaal voor wat langere tijd hier, zodat je elkaar wat beter leert kennen. (...) Inmiddels ben ik alweer een dagje ouder en wijzer. De rest van gisteren heb k o.a. besteed aan het zoeken naar werk; er worden hier echt prima dingen aangeboden, die me echt op het lijf geschreven lijken. Ik heb links en rechts wat emails afgevuurd, ik ben benieuwd naar de resultaten. Het enige probleem is mijn wat beperkte visum; ik probeer dat detail maar een beetje op de achtergrond te houden. We zullen zien. Gisteravond nog even Sydney ingewandeld met mijn kamergenoten Peter (Engeland) en Johannes (Indonesie); best aardig. Daarna nog wat op Kings-X rondgehangen. Vanmiddag (zaterdagmiddag) zijn met een groep gaan basketballen, drie tegen drie. Erg inspannend, ook erg leuk. Er is hier vlakbij zo'n veldje voor hanggroepjongeren. Een aantal andere bewoners van het hostel was er ook bij, en speelde wat bij de andere basket. Daarbij slaagde een Duitse er in om haar vinger op nogal piijnlijke wijze te verwonden (zie foto). We zijn na een nabijgelegen hospitaal gegaan, en het bleek allemaal met wat terugschikken relatief gemakkelijk te herstellen. Tijd om te gaan eten! (...) Omdat blogger.com gisteren niet bereikbaar was, gaat dit verhaal nog even door. Het eten was weer prima; ik wilde gaan koken, maar eindigde weer met Koreaanse kip. Voel me haast een beetje schuldig, maar in ieder geval eet ik hier goed! Het is nu zondagmiddag 12:45. Ik lig op bed, boven in mijn 'bunkbed' (stapelbed). Gisteravond was weer een memorabele avond... we hadden vrijkaartjes voor een echte ouderwetse disco hier om de hoek, Carwash, en gingen met een groep bestaande uit een paar westerlingen en een groot aantal giechelende Koreanen op pad. Ik voelde me ongeveer als een schoolmeester bij een schoolreisje :-) Toen we binnenkwamen was het nog erg rustig, maar binnen een half uur was 't stampvol; er werd vooral jaren-80 muziek gedraaid, de stemming was goed. Het was dan ook pas uren later voordat we het etablissement weer verlieten, ietwat vrolijk maar niet dronken. Uiteindelijk eindigde ik in een stripbar (het is hier tenslotte King's X!) met mijn Indonesische kamergenoot en twee Ieren; een ongeinspireerde show voor een induttend publiek... dan maar slapen gaan; dat liep via het dakterras hier, waar de vogels hun lied al lieten horen.... Ik zal het maar laten bij deze wat ingekorte versie van een avond-uit; het wordt wat eentonig anders, vrees ik. Ik ben nu dan ook nog een beetje moe. Maar het is goed te constateren dat ik binnen een week al aardig gesettled ben, hier. Belangrijk is nu natuurlijk om ook werk te vinden. Ik hoop snel wat te horen van mijn sollicitaties deze week. Als dat lukt ben ik tevreden!
-- djcb @ 09:31 | 0 comments