2004-01-30
 
MELBOURNE - Vrijdag en heeft de hele nacht geregend - maar nu schijnt de zon weer.

Aansluitend op mijn vorige schrijfsel: de vervelende Nederlander was de volgende dag de vriendelijkheid zelve, en complimenteerde me zelfs met mijn kookkunsten. En dat is dan het moment dat het ongeloofwaardig wordt :-) Als ik al complimenten krijg is het toch meestal iets als "he, wat handig dat je rechtstreeks uit de pan eet - dat scheelt afwas!" ofzo...

Oh, mijn portemonnee is weer terug (zie foto rechts). Ik kon 'm gisteren afhalen bij het politiebureau van Carlton (een wijk hier). Het geld was natuurlijk verdwenen, maar al m'n pasjes zaten er nog in; de dienstdoende agent begon een gesprek naar aanleiding van mijn duikbrevet uit Cairns. Nu hoop ik dat ik een beetje snel mijn passen kan de-blokkeren. Laat ik nu eens gaan bellen....

(...)

Sorry voor het wachten, daar ben ik weer. Ik moet m'n bank bellen, niet Interhelp. Ok -- wachten tot ze *eindelijk* wakker worden in Nederland;-). Of, zoals een billboard hier stelde: beer - the reason we get up every afternoon".

Arghhh... m'n kleine toetsenbordje, waar ik toch best tevreden over was (afgezien van de stugge spatiebalk) is *kapot*, ik ga zometeen naar de winkel waar ze 'm mij verkochten, en maak kimchi van de verkopers aldaar. Dit is vervelend....


2004-01-28
 
MELBOURNE - Vandaag is het heet en bewolkt.

Na het lezen van de Arthuriaanse verhalen was ik in een nogal ridderlijke bui :-) En de afgelopen kon ik dat ook in de praktijk brengen. Tijdens een nachtelijk toiletbezoek kon ik een nogal onaantrekkelijke Duitse behoeden voor de ongewenste charmes van een Nederlander... Hij, het eerdergenoemde 'Amsterdamse accent', was nogal dronken en had zijn zinnen gezet op een nachtzoen van de Duitse, die daar echter niets voor voelde. Ik kwam net op tijd tussenbeide en ging daarna tevreden slapen, dromend over meer heldendaden. Het is nog geen draken doden of gralen vinden, maar het is een begin... Op weg naar die Ronde Tafel...

Youri en Sabine, waar zijn jullie :-)


2004-01-27
 
MELBOURNE - Dinsdag... somber weer.

Zoals ik gisteren al meldde werd ik beroofd van mijn portefeuille, notabene in het gevangenismuseum!!! Dit is bijna net zo grappig als die keer dat men de bestuurdersstoel uit mijn auto stal: niet zo heel grappig dus. Maar goed, ik heb mijn passen geblokkeerd en nieuwe zijn onderweg. Ik had gelukkig niet veel geld in mijn portemonnee, dus het is met name heel erg ergerlijk. Ik heb nog wat geld, en wat travellercheques (in US$ - die waren heel wat meer waard toen ik ze kocht...) - genoeg om te overleven zonder m'n lichaam te moeten verkopen, hoop ik. Het gevangenismuseum ('gaol') was overigens best interessant; misschien heb ik ooit nog eens de moed mijn excursie daar voor te zetten. *zucht*.

Over het verkopen van m'n lichaam gesproken :-), als iemand nog expertise nodig heeft op het gebied van, zeg, C/C++/Java, Perl/Python/PHP, Apache, PostgreSQL/MySQL, Unix/Linux etc., dan ben ik beschikbaar.

Ondanks al deze narigheid was er 's avonds *vuurwerk* bij het Federation Square; als een Japanse toerist was ik drukker met het maken van foto's dan met het feitelijke vuurwerk, maar zeker de moeite waard.

Na het vuurwerk was het tijd voor wat bier en bed.

Ik ben nog steeds aan het lezen in Le Morte Darthur van Sir Thomas Mallory; hoewel de titel wellicht anders doet vermoeden is het boek geschreven in het Engels; het Engels van 1485 wel te verstaan.

When King Pellinore espied that his horse was slain, lightly he leapt from his horse and pulled out his sword, a put his shield afore him, and said, Knight, keep well thy head, for thou shalt have a buffet for the slaying of my horse. So King Pellimore gave him such a stroke upon the helm that he clave the head down to the chin, that he fell to the earth dead.
De spelling is wel aangepast, de woorden niet; het is aardig te zien hoe weinig het Engels eigenlijk veranderd is in al die eeuwen, vergeleken met het Nederlands. Maar anderszijds is het Engels heel wat woorden 'kwijtgeraakt', die wij nog wel steeds gebruiken, zoals 'liefer' (liever), 'hart' (hert), 'wite' (verwijt), enzovoort.

In dit hostel is alleen in de bar beneden een televisie, en niet in de 'community room'. Ze hebben liever dat je in de bar gaat zitten kijken (en drinken); in het hostel is alcohol (C2H5.OH) niet toegestaan, ook al om mensen aan te sporen hun geld in te bar uit te geven. De muziek in de bar is echter meestal zo hard dat je niets van de TV verstaat, nog afgezien van de kostenoverwegingen. En dus is er alle tijd voor het lezen van een boek.

Da's handig, een free software Leugendetector!


2004-01-26
 
MELBOURNE - Vandaag is het zonnig, warm en Australia Day Ik ging naar het gevangenismuseum, en, hou je vast, daar werd m'n portemonnee gestolen; geld, pasjes, alles. Oh ironie. Als ik hier later aan terugdenk is het vast grappig... Later meer nieuws.

2004-01-24
 
MELBOURNE - Vandaag is het zaterdag, zonnig met een briesje. Het is ook het begin van een lang weekend, maandag is het Australia Day.

Donderdag zag ik Cold Mountain in de bioscoop met Cathriona; een film met als decor de Amerikaanse burgeroorlog. Een zuidelijke deserteur maakt een zware zwerftocht naar zijn geliefde, die hem ook nooit vergeten is. Ondertussen wordt hij op de hielen gezet door een soort zuidelijke gestapo (de Home Guard). Het actie-element in deze film is een stuk minder dan in de andere films die ik recentelijk zag. Maar het was een aardige film, drieeneenhalve ster. Alleen, wat deed die rare albino met een bloedneus in het verhaal?!

Vrijdag bezocht ik een van de universiteiten van Melbourne, Swinburne. Met een supercomputer had men een 3D-tocht door het zonnestelsel berekend, en die mogelijkheid liet ik me natuurlijk niet ontgaan... gewapend met zo'n grappige bril. De beide glazen van de bril filteren verschillende kleuren, en een 3D-film geeft de beide ogen daarmee een iets verschillende beeld van de film; en daarmee de illusie van diepte. Hoe dan ook, het was best indrukwekkend. Ik dook bijna weg toen een van de manen van Jupiter op een ramkoers met mij leek; het bleek gelukkig niet zo ernstig :-) Na de negen planeten was er nog wat extra aandachtvoor Mars. Verse 3D beelden van de Spirit, waarvan overigens weinig meer vernomen is, de laatste 48 uur.

Vrijdag was ook het Chinese nieuwjaar... het begin van het Jaar van de Aap! Cyclus 78, jaar 21 (Jia-Shen), maand 1 (Bing-Yin), dag 1 (Geng-Zi). Maar opvallend weinig vuurwerk hier in Melbourne.

Tijdens mijn bezoek aan Bangkok, augustus vorig jaar, was ik van plan om Pedro Ruyzing te bezoeken, een Nederlander die daar al sinds 1995 in de gevangenis zit wegens drugssmokkel. Het kwam er toen niet van, maar ik dacht nog: die gaat voorlopig nergens naar toe, ik zie 'm de volgende keer wel. En wat is er nu gebeurd? Koningin Beatrix en kroonprins Willem-Alexander bezochten Thailand en de Thaise koning en Bhumibol. En nu is Pedro Ruyzing is vrijgelaten!


2004-01-22
 
He pa, dat lijk jij wel, die foto rechts :-)

MELBOURNE - Na een aarzelende start dreigt ook dit weer een stralende dag te worden. Wat fijn!

Ik lees regelmatig het Nederlandse nieuws, om toch een beetje op de hoogte te blijven. Gisteren kocht ik hier Dutch Weekly, een krantje met Nederlands (-georienteerd) nieuws voor Australie en Nieuw-Zeeland. Het nieuws is niet echt verrassend; het interessantst zijn wel de advertenties. De Echte Krokketten en Fricandellen zo als ze ook in Holland Smaken! (incl. spellingsfouten: :-). Er worden veel schotelantennes aangeboden, en bitterballen. Kaas, bungalows. Festivals met *echte* klompendansers, steltlopers, huzarensalade! Maar het allerbelangrijkst, je ziet overal gratis informatie, proefnummers, installatie.... Gratis... dat magische woord dat het Nederlandse hart sneller doet kloppen...

De vorige keer sprak ik al over stroopwafels. En nu dit. Begin ik Nederland misschien toch nog te missen? :-) En terwijl ik dit schrijf hoor ik het Amsterdamse accent hier op het terras. En nu pas hoor ik dat 't Engels praat.

Behalve Nederlandse immigranten wonen er ook nog wat aboriginals (geen idee wat de politiek-correcte term is op dit moment, laten we het Rob Oudkerk vragen :-). Bijna zonder uitzondering (Cathy Freeman) zie je aboriginals in een deplorabele toestand. Dronken, bedelend, agressief, en het liefst allemaal tegelijk. Er moeten ergens in Australie ook nog geslaagde aboriginals wonen, maar ik ben er nog nooit een tegengekomen. Vooroordelen worden bevestigd. De meest meevoelende commentaren die je over ze hoort is dat Aboriginals genetisch nu eenmaal heel snel dronken worden. Tja. Da's lekker goedkoop, zou een Nederlander zeggen.

Ik ga nu naar het internetcafe (naast de wapenwinkel!).


2004-01-20
 
MELBOURNE - Maandagavond. Het is hier een broeierige zomeravond; ik drink me suf aan de citroenranja (cordial), tevergeefs natuurlijk. Hier binnen is het wat koeler, gelukkig. En het typen gaat ook een stuk eenvoudiger. Ik namelijk een klein extern toetsenbordje gekocht voor m'n laptop. Dat typt een stuk beter! Het is een wat twijfelachtig, Chinees fabrikaat is (dat op de onderkant 'This keyboard is harmless to people' vermeldt). Maar het gaat tienmaal fijner dan het laptop-toetsenbord; ik moest telkens mijn laptop *fysiek* buigen om obscure letter als 'j' en 'k' in te toetsen. Ik voelde me als de stotterende Demosthenes (toch?) die zijn redenaarskunsten leerde door met z'n mond vol met kiezelstenen tegen de branding te oreren. Maar dan met een toetsenbord :-). Nu is alles beter!

Zondag ging ik naar een Braziliaans festival op het Federation Square... ik verwachtte een hossende massa schaars geklede Brazilianen in carnavalsuitdossing, opgezweept door de samba... Maar dat viel een beetje tegen. Een klein groepje zangers zong een lied over kaipoeira (de Braziliaanse vechtkunst), voor een weinig geinteresseerd publiek. Ik besloot met Cathriona dan maar wijn te gaan proeven. Ik had dat nog nooit eerder gedaan; ik ben dan ook geen echte wijndrinker. Een blozende wijnverkoper vertelde het een en ander over de Käsler Riesling, de Babich Sauvignon Blanc, de Charlotte Street Merlot en tenslotte de Mount Avoca Shiraz. We kregen instructie in het bekijken, ruiken, gorgelen en tenslotte het drinken van de wijn. Best aardig. De wijnverkoper vroeg hoe ze we de wijn vonden, en wilde iets zeggen over een rijk bouquet over de volle tonglengte, een veelkleurig palet van smaaksensaties die resoneren met mijn smaakpapillen enzovoorts. Maar goed, het was Engels, dus ik zei dat de wijn goed smaakte... De laatste wijn (die Shiraz) smaakte overigens niet zo goed, deed me aan ammoniak (NH3?!) denken. Hmmmm.... Daarna een tikje aangeschoten de wijn weggespoeld met een bananensmoothy, een soort vers-fruitige milkshake. 's Avonds belde mijn lievelingsneefje Jip (1 jaar!), en we bespraken de toestand van de wereld: JA! JA! JA!.

Er zijn weer wat Nederlanders in dit hostel. Over het algemeen ontwijk ik landgenoten een beetje, ik weet eigenlijk niet waarom. Het lijkt een plaatsvervangende schaamte, als ik dat accent hoor. Dat herinnert me eraan dat ik ook zo'n accent heb... Maar in een hostel kijk je elkaar aan, en dat *weet* je dat je een landgenoot aankijkt. Onze Hollandse koppen zijn zo herkenbaar. En als je dan ook nog een onvervalsjt Amsterdamsj accent hoort... dan weet je dat je Nederland nooit echt verlaten kunt. En dat is goed voor sommige dingen (zie de foto met echte stroopwafels, geimporteerd uit Nederland, en hier voor AUS$2,- in de winkel!)

Why did the Corinthians never write back?


2004-01-18
 
MELBOURNE - Donderdag zag ik The Last Samurai... wat zal ik daar nu eens van zeggen? Het verhaal speelt aan het eind van de 19e eeuw; een Amerikaanse militair (Tom Cruise) met nachtmerries over het doden van indianen gaat naar Japan om er het nieuwe, moderne leger te trainen. Dat leger moet de strijd aanbinden met de laatste samoerai - de 'ridders' van Japan die hun leven gewijd hebben aan het volgen van hun erecode van discipline, eer en opoffering. Wel, de Amerikaan wordt gevangen genomen door deze samoerai, en wordt een van hen... enzovoorts... Het blijft nogal onduidelijk waarvoor de samoerai nu precies vechten, en wat er nu precies bereikt werd met al dat geweld. Zoals films met Japanners betaamt heeft de film de nodige 'Miyagi-momenten', waarbij de Amerikaan uiteindelijk het licht ziet na een of andere Japanse wijsheid over too many minds of kersenbloesem... De strijdscenes waren aardig, al ben ik natuurlijk verwend na The Return of the King. Positieve punten waren dat Japanners ook echt Japans spraken, en dat de 'obligate' liefdeslijn toch niet verplicht bleek. Ik vond Tom Cruise echter niet echt overtuigend, hoe hard hij ook zijn best deed met zijn bebloede en bemodderde gezicht. Geen slechte film, maar ook niet geweldig. Terzijde, toen ik op Google zocht naar de aanvangstijden, kreeg ik dit als eerste link.

Om ca. half twee 's nachts kreeg ik nog een telefoontje van Jip! Zijn verjaardagscadeautje ('Hoppie', zusje van Skippie) was eindelijk aangekomen. Goed! En zondag belde 'ie alweer!

Er lijkt ook weer een nieuw Windows-virus in omloop; ik krijg zo'n dertig e-mails per dag, zogenaamd van Microsoft, en als onderwerp bijv. 'Security patch'. Bijgesloten is een uitvoerbaar bestand van zo'n 140K, en als je daar als Windoows-gebruiker op klikt krijg je het virus! En helemaal gratis! Een gedegen analyse (strings upgrade578.exe | less :-) leert dat het virus zichzelf probeert te verspreiden via Outlook (Express) mail en nieuwsgroepen, en Mirc. Er wordt nog getracht wat de downloaden van een Braziliaanse website, en wat registry-aanpassingen. Oppassen dus voor wie vatbaar is...

En wat hiervan te denken? Een interview met John Rhys-Davies (de dwerg Gimli in Lord of the Rings):

And there is a demographic catastrophe happening in Europe that nobody wants to talk about, that we daren't bring up because we are so cagey about not offending people racially. And rightly we should be. But there is a cultural thing as well. By 2020, 50% of the children in Holland under the age of 18 will be of Muslim descent. You look and see what your founding fathers thought of the Dutch. [...] But if it involves the replacement of Western civilization with a different civilization with different cultural values, then it is something we really ought to discuss, because, g**dammit, I am for dead white male culture.

Vrijdag ontmoette ik Jim in The Joint, een bar vol 80's-muziek en backpackers. En een groot aantal doven, die als enige geen last hadden van de muziek, maar wel allerlei obscene gebaren maakten. Tenminste, zo leek het. Zaterdag heb ik niet veel uitgevoerd, dus vandaag, zondag, wordt een dag vol met activiteiten! Zometeen naar het Braziliaanse festival, en daarna naar de gevangenis (gaol), ofwel het gevangenismuseum.


2004-01-15
 
MELBOURNE - Het weer is prachtig vandaag!

Ik heb een nieuw internet-cafe gevonden, alwaar een vriendelijk meisje van (natuurlijk) Aziatische komaf mijn hielp. Laptop inpluggen geen problemen, en geen puisterige pubers die er hun luidruchtige oorlogen uitvechten :-)

Gisteravond heb ik Stephen ontmoet, een vriend van Martine & Martijn. Hem vinden was wel wat lastig. Ik maakte gebruik van het tamelijk fijnmazige tramnetwerk van Melbourne, maar werd de verkeerde kant opgestuurd door een toch sympathiek uitziende bewoner van de stad. Zal wel een hekel aan buitenlanders hebben, zeker aan die met een accent als het mijne :-) Toen ik uiteindelijk Stephen toch trof, dronken we een biertje vlakbij zijn prachtige huis. Stephen is een sympathieke en slimme vent. We bespraken de toestand in de wereld en het vergroten van de laterale resolutie van radarinstallaties, door gebruik te maken van de variatie in Dopplereffecten van de diverse vlakken van een bewegend vliegtuig. En nog wat dingen als vergelijken van programmeertalen, het aanmoedigen van credit-cardgebruik enzovoort. Helaas verzuimde ik wat meer Nederlands met 'm te spreken. Stephen zal z'n netwerk inschakelen om mij hier wellicht wat computerwerk te bezorgen; ik ben benieuwd!

Vanavond hopelijk naar The Last Samurai, met Tom Cruise. Ik ben benieuwd - hopelijk kan ik weer een zwaardfilm aan...


2004-01-13
 
MELBOURNE - Dinsdag. Een prachtige dag! En het is ook nog de dag waarop mijn zus Martine de respectabele leeftijd van 30 jaar bereikt! Gefeliciteerd!!!

Tijdens mijn laatste internetcafebezoek zat ik vredig wat e-mail te lezen, toen ik op mijn schouder getikt werd. Een puisterige tiener van Aziatische origine wilde mij er op wijzen dat vanaf heden geen zelf-meegebrachte laptops meer geduld werden in dat internetcafe. Er kwam nog wat nauwelijks verstaanbaar gebrabbel over computervirussen in het LAN etc. He - ziet dit er uit als Windows?! Uiteindelijk kwam 'ie met 'Policy from the management'. Oh well... tenzij ik het 'management' nog een keer persoonlijk tref, moet ik uitwijken naar een ander internet-cafe, waar de beheerders wat slimmer of ongeinteresseerder zijn.

Gisteren las ik Michael Moores 'Stupid White Men'. Het boek is een grappig-bedoelde aanval op de Amerikaanse maatschappij en met name op president Bush. Het boek staat hier al sinds jaar en dag in de bestseller top 10 (samen met z'n nieuwe 'Dude, where's my country'). Ik vond het boek niet erg overtuigend. Het eerste hoofdstuk, dat beschrijft hoe de diverse Bush-getrouwen de verkiezingen in Florida manipuleerden, was nog wel het interessantste. Maar ik kan de beschuldigingen niet controleren, en Moores geloofwaardigheid is wat... wankel. Vervolgens gaat het verder over hoe commercie zich in het onderwijs genesteld heeft, hoe slecht blanken zijn, hoe slecht mannen zijn en natuurlijk hoe slecht Bush is... Om dan vervolgens te concluderen dat bijna alle kwaad waarvan Bush beticht wordt, eigenlijk al door Clinton ingevoerd werd...

Het boek was soms inderdaad wel grappig, en inderdaad zitten er wat dingen scheef in Amerika, maar of dit boek daarbij zal helpen... In ieder geval geeft Moore (de poor man's Naomi Klein)wel de oplossing voor het Noordierse conflict: bekeer alle protestanten tot het catholisisme... Dat niemand daar eerder op gekomen is!

Ik las ook de C# Language Specification, maar daar zal ik verder over zwijgen.

Volgens vader ligt de toekomst van de wereld in Azie, in China om precies te zijn. Misschien moet ik me daar dan maar vestigen?

(defun snip-mail (r-begin r-end summary)
  (interactive "r\nsSummary:")
  (let ((line-num (count-lines r-begin r-end)))
    (delete-region r-begin r-end)
    (insert (format "[snip%s (%d line%s)]\n" 
		    (if (= 0 (length summary)) "" (concat ": " summary))
		    line-num 
		    (if (= line-num 1) "" "s")))))

2004-01-11
 
MELBOURNE - Het is weekend! Vandaag (zaterdag) is een warme dag hier - het is hartje zomer! Ik zal mij zo eens bij het lokale internet-cafe vervoegen... Ik heb niet zoveel te melden eigenlijk, het is *rustig* hier in januari.

Zelfs terroristen zijn niet ongevoelig voor modetrends, zo blijkt uit het recente nieuws. Voor dames is er nu de explosieve tampon ofwel de womb-bomb. Heren en dames kunnen beide ook kiezen voor explosief schoeisel. En voor de heren hebben de Amerikanen de dickflap ontwikkeld... (BelmontClub)

Ik heb Steven Pressfields Tides of war uitgelezen. Het gaat over de historische figuur Alcibiades ('Alkibiades'), een geniale generaal en charismatische leider die een haat-liefde verhouding onderhoudt met Athene. Decor is de Peloponnesische Oorlog, uitgevochten tussen Athene en Sparta, 431-404 v. Christus. Het boek weet de interessante geschiedenis te combineren met een soort Gladiator-achtige beschrijving van veldslagen. Aanrader. Nu op zoek naar een volgend boek!

Cathriona ging naar de kapper.

Ik schreef al eerder over de vele ruimtevaartuigen die Mars bezoeken; tot dusverre lijkt alleen de Amerikaanse Spirit er in geslaagd veilig te landen en foto's te versturen. Er is wel enige zorg dat het wagentje zich vastrijdt in de landingsballon, maar het ziet er verder veelbelovend uit. En nu lees ik vannochtend in The Age dat president Bush een nieuw programma voor bemande ruimtevaart naar de maan en Mars gaat aankondigen. Heeft Saddam daar misschien zijn wapens verborgen? :-)

Ik heb ook een nieuw boek gevonden, Le Morte Darthur, van Sir Thomas Malory: de verhalen van koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel. Het werd gepubliceerd in 1485, en het wat archaische Engels is wel een uitdaging... Maar het is erg interessant, genoeg om me even bezig te houden... Koning Arthur is overigens niet zo heel erg heldhaftig, ik las net hoe hij alle in mei geboren kinderen wegwerkte, omdat volgens een profetie een mei-kind hem zou vernietigen. Maar natuurlijk overleefde er eentje...


2004-01-09
 
MELBOURNE - Een warme dag hier. Toetsenbord is erg onwillig vandaag; maar zoveel valt er ook niet te melden... ***argh**** morgen meer nieuws...

2004-01-06
 
MELBOURNE - Weinig nieuws vandaag. Het is bewolkt. Gisteren heb ik gewerkt, ditmaal bestond het werk vooral uit schilderen. Een relatief ontspannende bezigheid. Na de voltooiing van het werk (in een cafe/restaurant) was het even wachten op de betaling ('cash in hand'); de anderhalf uur tussen beeindiging van het werk en uitbetaling vulden we met grote kannen ('jugs') bier; gratis natuurlijk. ik hoorde de verhalen van de anderen aan, steeds sterker en onverstaanbaarder. Om ca. half zes strompelde ik terug naar het hostel. Bedwelmd door verfdampen en alcohol. Bedekt met verf en stof. En na gedane arbeid is het goed rusten!

Mystic River bleek een nogal zwakke film (zondag). Het plot vertoonde meer gaten dan Zwitserse kaas, en de acteurs wisten nergens te overtuigen. Begint regisseur Clint Eastwood nu toch echt te dementeren?!

De voedseldiefstallen in de hostelkeuken worden steeds brutaler; ditmaal verdween een compleet diner tijens de nachtelijke uren. Ik heb inmiddels heel wat hostels gezien, maar nog nooit zoveel diefstal. Ik begin me te voelen als een Nederlandse marinier in Irak, en zal mijn handelswijze daaraan aanpassen...


2004-01-04
 
MELBOURNE - De spreekwoordelijke regenachtige zondagmiddag... Mijn polsen zijn nog wat pijnlijk na twee dagen sloop-, breek- en schoonmaakwerk. Een flink deel van de werkzaamheden bestond aan het boven mijn hoofd ontvetten van flinke oppervlaktes plafond. Een soort wax-on; wax-off uit Karate-Kid. Maar dan zonder mr. Miyagi. Mijn polsen voelen nog steeds alsof ik lijd aan een sterke vorm van RSI, acht uur zelfbevrediging daarna 250 koeien melken. Maar toegegeven, dat is niet gebaseerd op feitelijke ervaring :-) Meer voldoening schonk wel het slopen van het damestoilet met een moker. Dat destructieve element bevalt me wel, en als kind wilde ik graag sloper worden. Wat ik toen echter niet bedacht was dat het feitelijke sloopwerk maar een klein gedeelte is. Het grootste gedeelte bestaat uit het opruimen van de troep die het slopen oplevert. Het teisteren van de huid met al die scherpe uitstekende spijkers in het hout. Het inademen van jarenlang opgebouwd stof. Genoeg geklaagd. De jongens van de bouw zijn tenslotte geen mietjes.

Verder heb ik niet al te veel uitgevoerd de laatste dagen; wat geslapen, gelezen enzo. Dit hostel is best aardig, maar het stelen van voedsel uit de koelkasten is bijzonder vervelend... *arghh*. Telkenmale verdwijnen melk, frisdrank, brood - alles eigenlijk. Ik heb een verdachte op het oog, vaste lezers niet onbekend. En hopelijk zal het recht zegevien. En lijfstraffen! Erger nog dan de diefstal van voedsel is dat Cathriona's zuurverdiende dollars ook verdwenen. Dezelfde dader?

In dit internetcafe kunnen sommigen realiteit en virtualiteit soms moeilijk uit elkaar houden. Een fervente videospeler ging een ander bijna te lijf omdat die 'm in z'n rug had geschoten. Het is maar een spelletje citeer ik Freek de Jonge.

Vandaag maar een beetje relaxen. Vanavond wellicht naar de film, Mystic River.

Waar de eerder besproken Japanse en Europese ruimtevaartuigen faalden, lijkt de Amerikaanse Spirit veilig geland.


2004-01-01
 
MELBOURNE - Gelukkig Nieuwjaar!!! Hier in Australie hebben we al een flink gat geslagen in het nieuwe jaar... En in Nederland liggen de meeste mensen nu wel in bed, denk ik. De maag vol van oliebollen, appelflappen, bier en wijn. En de buik vol van vuurwerk. Er was hier natuurlijk ook wel het nodige vuurwerk, maar het verloopt allemaal nogal anders dan in Nederland. Men 'organiseert' een vuurwerk, en daar gaat iedereen dan naar kijken. Privepersonen hebben echter geen vuurwerk; ik geloof dat het in deze staat (Victoria) verboden is. Je kunt hier in ieder geval veilig over straat zonder dat allerlei massa's vernietigingswapens in je richting worden afgevuurd...

Je mag in dit hostel geen alcohol drinken - daarvoor is het cafe hieronder. En je wordt verbannen als het toch probeert. Da's natuurlijk geen beletsel voor doorgewinterde drinkers: we drinken onze wijn uit theemokken, met een theelepel als extra camouflage. Soms drink ik de hete thee wel opvallend snel...

Alcohol drinken in het openbaar is ook verboden hier, en zeker in de Nieuwjaarsnacht wordt daar behoorlijk streng op toegezien. Wij (drie Ieren, een Brit en een Nederlander) zagen hoe iemand geboeid werd afgevoerd door de drankpolitie... Het stringente drankbeleid was vervelend; ik had die 4,4-liter-voor-$10-wijn natuurlijk niet meegenomen omdat ik zo dol ben op het meezeulen van dingen. Maar het stadscentrum was vergeven van de politie... iemand suggereerde het Telstra Dome (stadion), en daar vonden we inderdaad een plek om in vrede onze wijn en bier tot ons te nemen. Geen slechte plek, zo goed zelfs dat we bijna vergaten dat we nog weer terug moesten naar het stadscentrum. Om ca. 23:40 spoeddden we ons naar het Federation Square voor het vuurwerk.

We waren nog net op tijd. Na de noodzakelijke gelukswensen, liefst met totale vreemden, richtte ik mijn aandacht op vuurwerk. Het was aardig, maar ook niet echt bijzonder... Na ongeveer 30 minuten was het feest voorbij; ik draaide me om en zag de rode letters van een newsticker over een gevel rollen; tientallen doden in een Chinees SE Fireworks filiaal... Enige tijd later wist ik me uit het stadsgewoel te bevrijden, en mijn geduldige bed te vinden, om vannochtend met een licht vermoeden van hoofdpijn te ontwaken. Maar nu is alles goed. Mijn eerste goede voornemen is om vandaag niet teveel te doen, wat te lezen en dit schrijfsel ten nette te voeren.

Verder heb ik eigenlijk geen goede voornemens gemaakt. Ik heb wel wat doelen gesteld. Hou je vast in 2004! Ik ben alweer vier maanden in Australie. Hoe lang nog?



Emacs, the UberEditor Powered by Blogger