MELBOURNE - De spreekwoordelijke regenachtige zondagmiddag... Mijn polsen zijn nog wat pijnlijk na twee dagen sloop-, breek- en schoonmaakwerk. Een flink deel van de werkzaamheden bestond aan het boven mijn hoofd ontvetten van flinke oppervlaktes plafond. Een soort wax-on; wax-off uit Karate-Kid. Maar dan zonder mr. Miyagi. Mijn polsen voelen nog steeds alsof ik lijd aan een sterke vorm van RSI, acht uur zelfbevrediging daarna 250 koeien melken. Maar toegegeven, dat is niet gebaseerd op feitelijke ervaring :-) Meer voldoening schonk wel het slopen van het damestoilet met een moker. Dat destructieve element bevalt me wel, en als kind wilde ik graag sloper worden. Wat ik toen echter niet bedacht was dat het feitelijke sloopwerk maar een klein gedeelte is. Het grootste gedeelte bestaat uit het opruimen van de troep die het slopen oplevert. Het teisteren van de huid met al die scherpe uitstekende spijkers in het hout. Het inademen van jarenlang opgebouwd stof. Genoeg geklaagd. De jongens van de bouw zijn tenslotte geen mietjes.

Verder heb ik niet al te veel uitgevoerd de laatste dagen; wat geslapen, gelezen enzo. Dit hostel is best aardig, maar het stelen van voedsel uit de koelkasten is bijzonder vervelend... *arghh*. Telkenmale verdwijnen melk, frisdrank, brood - alles eigenlijk. Ik heb een verdachte op het oog, vaste lezers niet onbekend. En hopelijk zal het recht zegevien. En lijfstraffen! Erger nog dan de diefstal van voedsel is dat Cathriona's zuurverdiende dollars ook verdwenen. Dezelfde dader?

In dit internetcafe kunnen sommigen realiteit en virtualiteit soms moeilijk uit elkaar houden. Een fervente videospeler ging een ander bijna te lijf omdat die 'm in z'n rug had geschoten. Het is maar een spelletje citeer ik Freek de Jonge.

Vandaag maar een beetje relaxen. Vanavond wellicht naar de film, Mystic River.

Waar de eerder besproken Japanse en Europese ruimtevaartuigen faalden, lijkt de Amerikaanse Spirit veilig geland.

-- djcb @ 08:02 | 0 comments