Ik lees tamelijk veel; de laatste jaren gemiddeld meer dan een boek per week; audioboeken (waarover ik eerder schreef) helpen daarbij, natuurlijk. Ik probeer van alles wat te lezen; de laatste maanden vooral veel fictie. Ik lees veel klassiekers en science fiction.En zo nu en dan daal ik af uit mijn ivoren toren :-) en lees wat **hoest** populaire boeken.

Zo hoorde ik veel over Paulo Coelho, in het bijzonder over zijn boekje De Alchemist. Dat wel zeggen, ik hoorde vaak dat het genoemd werd, maar niet of het goed of slecht was… In ieder geval schijnt het een van de meeste verkochte boeken in de geschiedenis te zijn. Naar schatting zijn zo'n 65 miljoen exemplaren verkocht in 67 talen.

Nieuwsgierig geworden, las ik het boek. Het verhaal is een allegorie over een schaapherder die de wereld in trekt om een schat te vinden, en daarbij Wijze Lessen leert over hoe de wereld werkt, en wat een ieders rol daarin is.

Maar wat een draak van een broek! Een van de kernpunten is dat er een voor iedereen een Voorgeschreven Pad is het leven (je Personal Legend - mijn versie was in het Engels). Volg je dromen. En let op de Tekenen, die je de Weg wijzen. De Zon spreekt met de Wind in de Universele Taal van het Hart. Enzovoort… Het boek is dun laagje over de pretentieuze tegeltjeswijsheid, Oprah-filosofie, new age bla-bla van Coelho.

En al die miljoenen lezers enthousiaste lezers, hebben die het dan allemaal bij het verkeerde eind?

Inderdaad.

Ik lees graag, maar zoals veel mensen heb ik niet zoveel tijd om dat ook te doen. Het is vaak moeilijk om de rust/concentratie te vinden om een twee uur een boek te gaan lezen. Anderzijds heb ik dagelijks met gemak twee uur aan 'verloren tijd' - woon-werkverkeer, hardlopen, andere sport, afwassen enzovoort. Het zou fijn zijn als ik die verloren tijd zou kunnen vullen met lezen… en dat kan ook. Met hoorboeken.

Ik heb er dan ook al heel wat 'gelezen', gedurende de afgelopen jaren.

Een interessante vraag is of het beluisteren van hoorboeken wel zo diepgaand is als 'echt' lezen. Ik vermoed dat ik hoorboeken minstens zo goed in me opneem; en zelfs als dat vermoeden niet klopt, geldt dat ik heel veel van de beluisterde boeken überhaupt niet zou lezen als ik ze niet in de vorm van een hoorboek had, omdat ik eenvoudigweg er niet de tijd voor zou hebben. Of omdat het levertraan-boeken zijn, boeken die ik niet met veel plezier lees, maar waarvan ik het om de een of andere reden hoop dat het waardevol zou zijn ze gelezen te hebben. Voorbeeld: Hegel: als hoorboek gaat het nog net, maar als je dat echt moet lezen… geen aanrader, overigens. Ik vermoed een opzettelijke poging tot onbegrijpelijkheid.

Wat betreft de 'leessnelheid' van hoorboeken: de meeste mensen kunnen een stuk sneller lezen dan dat iemand het kan voorlezen. Maar goed, hoorboeken vullen voor mij nu precies die tijd wanneer het echte lezen van boeken onmogelijk is. Pure winst dus.

Een punt waarvoor hoorboeken niet goed werken is zeer technische boeken. Misschien een persoonlijke beperking, maar bijvoorbeel een goed wiskundeboek kan ik niet auditief opnemen, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik moet er voor gaan zitten, de formules voor me zien, enzovoort. Als iemand een goede manier weet om dit soort nauwkeurige detailkennis op te nemen via een hoorboek, houd ik me van harte aanbevolen!

Maar goed, als ik veel andere boeken als hoorboek kan lezen, houd ik tijd over om diep-technische boeken op de vertrouwde wijze tot me te nemen.

Zo, ik ben weer thuis na een weekje in Nederland. Het was een bijzonder drukke week, met 2 nachten gereserveerd in elk van resp. Hellendoorn, Amsterdam en Den Haag en nog een nachtje in Antwerpen. Het bezoek was met name bedoeld om m'n familie weer eens te zien - en dat is bijzonder goed geslaagd. Voor het echte ontspannen zal ik nog een andere vakantie moeten plannen, denk ik :-)

Afgezien van de familiaire ontmoetingen was er nog wel plaats voor enig toerisme. Zo zag ik voor het eerst van mijn leven de Keukenhof – het was heel erg druk in de Keukenhof, maar best de moeite waard. En het kostte wel wat moeite - meer dan een half uur stond ik in de rij (op Schiphol) voor een kaartje.

Ook leuk was Amsterdam op Koninginnedag. We waren op de grote rommelmarkt in het Sarphatipark, waar mijn neefje en nichtje hun commerciële talenten aanscherpten in resp. het verkopen van armbandjes en een ballengooitent. Gedurende de dag begon langzaam de geruchten rond te gonzen van 't drama in Apeldoorn…

In Scheveningen bekeken we een zandkasteel, en dartelden vrolijk op het strand. Mmmmm….

Voor Antwerpen hadden we helaas niet zoveel tijd. Het is een leuke stad, er is heel veel te zien, en het bier is er goed en goedkoop. Geen wonder dat er heel veel Nederlanders waren! (met 28% de grootste groep toeristen, volgens de statistieken).

In de nacht van dinsdag op woensdag landde het vliegtuig weer op luchthaven Vanttaa, bij Helsinki. Ik was nog in staat gebleken mijn sleutels te verliezen in het vliegtuig :s. Het kostte enige overredingskracht die sleutels weer terug te krijgen - het leek er enige tijd op dat ik tot de volgende dag zou moeten wachten op de afdeling Gevonden Voorwerpen. Maar, met wat geluk kreeg ik m'n sleutels nog terug. Ca. half drie waren we thuis - moe maar tevreden.