Ik lees tamelijk veel; de laatste jaren gemiddeld meer dan een boek per week; audioboeken (waarover ik eerder schreef) helpen daarbij, natuurlijk. Ik probeer van alles wat te lezen; de laatste maanden vooral veel fictie. Ik lees veel klassiekers en science fiction.En zo nu en dan daal ik af uit mijn ivoren toren :-) en lees wat **hoest** populaire boeken.

Zo hoorde ik veel over Paulo Coelho, in het bijzonder over zijn boekje De Alchemist. Dat wel zeggen, ik hoorde vaak dat het genoemd werd, maar niet of het goed of slecht was… In ieder geval schijnt het een van de meeste verkochte boeken in de geschiedenis te zijn. Naar schatting zijn zo'n 65 miljoen exemplaren verkocht in 67 talen.

Nieuwsgierig geworden, las ik het boek. Het verhaal is een allegorie over een schaapherder die de wereld in trekt om een schat te vinden, en daarbij Wijze Lessen leert over hoe de wereld werkt, en wat een ieders rol daarin is.

Maar wat een draak van een broek! Een van de kernpunten is dat er een voor iedereen een Voorgeschreven Pad is het leven (je Personal Legend - mijn versie was in het Engels). Volg je dromen. En let op de Tekenen, die je de Weg wijzen. De Zon spreekt met de Wind in de Universele Taal van het Hart. Enzovoort… Het boek is dun laagje over de pretentieuze tegeltjeswijsheid, Oprah-filosofie, new age bla-bla van Coelho.

En al die miljoenen lezers enthousiaste lezers, hebben die het dan allemaal bij het verkeerde eind?

Inderdaad.