
Vandaag was het ook Internationale Vrouwendag, vanwege diverse protesten van vrouwen op die dag in het verleden, over beter werkomstandigheden. Verder kwamen 140 vrouwen om toen op 8 maart 1911 zo'n 140 vrouwen omkwamen bij een brand in een New Yorkse sweat shop. Gelukkig is tegenwoordig (bijna) alles anders, en werden we getracteerd op een roze donut(?!) in de kantine, ter ere van de Vrouw.
Ik begrijp dat de Siberische toestanden in Nederland nu voorbij zijn; hier is het echter nog steeds best, eh, frisjes, getuige de foto links van 'rayonhoofd Helsinki'. De Finnen beschouwen het echter als lenteachtig weer. Nou, ik ben geen koukleum, maar met lente heeft dit toch weinig te maken?
Ik ontdekte ook de Wikipedia pagina over Finse grammatica; dat maakt me niet erg enthousiast om ook werkelijk les te gaan nemen. Nou ja, misschien moet ik het gewoon doen. Ik leer wel langzaam wat woorden hier en daar; de zakken chips hier worden megapussi genoemd; en ik heb ontdekt dat dat "grote zak" betekent. Hmmm...
Het gebouw rechts is de Uspenski Kathedraal in
Helsinki, de grootste Orthodoxe kathedraal in West-Europa, die 1862-1868 werd geboewd in Russisch-Byzantijnse
stijl. Foto van zaterdag.
Vorig jaar stemde het Europees Parlement (EP) tegen softwarepatenten; maar de Europese Commissie (EC) negeerde dat. Toen stemde het EP voor het herstarten van de hele procedure, wederom werd dat genegeerd, evenals amendementen. Sterker nog, er werd geprobeerd het voorstel tijdens een zitting van de Landbouwcommissie(!) geaccepteerd te krijgen; maar een haastig ingevlogen Poolse deelnemer voorkwam dat. Meer commentaar en vragen van veel landen het proces te herstarten. Dat wordt wederom genegeerd, en de EC accepteert softwarepatenten alsnog. Waarom? Nou, om 'procedurele redenen'; het Luxemburgse voorzitterschap kwam op het laatste moment met wat ad-hoc regels om bezwaren van o.a. Nederland, Duitsland en Spanje niet te honoreren. **zucht**
Terugbladerend in mijn dagboek zie ik dat ik steeds meer foto's gebruik, en dat die ook steeds groter worden. Dat komt deels omdat ik pas sinds augustus 2003 een camera heb, en deels omdat ik minder zinnigs te melden heb, en het dan een beetje kan opvullen met plaatjes. Ik ben zelf wel benieuwd hoe het is om een (over vijf jaar) al die tijd terug te kijken naar mijn foto's en tekst, en een idee te hebben wat ik toen meemaakte, dacht en voelde. Als ik teruglees wat ik vorig jaar deed (net in Bangkok aangekomen), of anderhalf jaar geleden (Sydney)... tussen de regels door komen alle details weer naar boven. Ik zie het, hoor het, ruik het. Ik wil iedereen oproepen ook zo'n blog te starten. De meeste mensen hebben een stuk interessanter bestaan dan ik, dus zoveel moeite kan het niet kosten...
Ik ben moe en kruip eens onder de wol; hopelijk heb ik morgen meer energie.