5 things
HELSINKI - Via MartinW kreeg ik het estafettestokje van '5 things you didn't know about me' toegeworpen. Al enige tijd geleden zelfs, maar door de verhuizing van het zijn blog had ik dat even gemist.... Mea culpa, Martin. Het is niet zo eenvoudig - de laatste vierenhalf jaar zijn in dit blog tamelijk nauwkeurig beschreven voor wat betreft de dingen die ik graag met de buitenwereld deel...

Maar goed, vijf dingen die u nog niet over mij wist:

1. bruine bonen vind ik bijzonder onsmakelijk;
2. voor mijn VWO-eindexamen had ik acht van de voorgeschreven dertig boeken ook werkelijk gelezen (voor Nederlands); tijdens het mondelinge examen bleek ik ook niet alle uittreksels gelezen te hebben ('Wierrook en tranen'). Maar langzamerhand heb ik mijn leesachterstand kunnen wegwerken...
3. tijdens mijn hardloopuurtje, gisteren, was ik vergeten om ondergoed aan te trekken. Dit bleek plaatselijk dermate koud, dat ik mijn handschoenen op creatieve wijze moest inzetten...
4. geruchten spreken over het theater, maar in werkelijkheid hebben Ann-Christin en ik elkaar voor het eerst in Molly Malone's ontmoet;
5. ?

code

Eindelijk ook weer eens wat gelezen...

Code (version 2.0, online (PDF)) is de tweede versie van Lawrence Lessigs boek over de wet, in het bijzonder de grondwet in het internettijdperk. Wetsgeleerde Lessig neemt de Amerikaanse grondwet als uitgangspunt, en zoekt naar een manier om om te gaan met de mogelijkheden en moeilijkheden van internettechnologie.

Voor mijn privacy wil ik misschien wel cryptografie gebruiken, maar diezelfde cryptografie kan ook gebruikt worden door terroristen, pedofielen en, erger nog, copyright-schenders. En in Duitsland is Mein Kampf verboden, maar in de VS niet (de Wikipedia-pagina geeft allerlei online versies, incl. een audioboek). Omgekeerd is in een deel van de VS online-gokken verboden, en porno voor wie nog geen 18 is. Maar - het is nogal moeilijk te wet te handhaven als het buitenland zo dichtbij is als op het internet. Slechts enkele van de vragen die het internet opwerpt.

Lessig bespreekt de problemen, en wat er aan te doen. Hoewel hij nogal liberaal (in de Amerikaanse betekenis van het woord) is, pleit hij toch ook voor het wereldwijd taggen van webpagina's, zodat mijn lokale ISP mij de de pagina's kan verbieden die mijn regering me niet toevertrouwd. Het is moeilijk om met goede antwoorden te komen op de vragen die het internet opwerpt op juridisch gebied. Laat staan om met goede wetten te komen - er lijken altijd vervelende nevenwerkingen te zijn. Maar Code probeert het gebied systematisch in kaart te brengen, en hoewel veel speciek-Amerikaans is, vormt het boek uitstekend breinvoedsel.

wisdom of the crowds

Een tweede boek dat ik las is het veel-gehype'te Wisdom of the Crowds van James Surowiecki. In het boek doet de schrijver zijn theorie uit de doeken die stelt dat de geaggregeerde informatie van een groep dikwijls veel beter is dan die van enkele experts op een gebied.

Treffend voorbeeld daarbij is het raden hoeveel jellybeans (iirc) er in een fles zitten. Het gemiddelde van een groep mensen wordt slechts door een paar individuen verbeterd, en dat blijken ook steeds verschillende mensen te zijn.

Het is een interessante theorie, en de schrijver probeert aan de hand van zeer veel voorbeelden aan te geven hoe het werkt, wanneer het werkt, en vooral ook wanneer het niet werkt. Dat laatste gebeurt nogal eens - het soort 'massapsychose' van de aandelenmarkten bijvoorbeeld. Het probleem schuilt er daar in dat iedereen zich laat beïnvloeden door anderen. En bij kleinere groepen beslissers is er vaak het gebrek aan diversiteit. 'Alle neuzen in dezelfde richting' is een slecht idee. Het beste resultaat volgt uit het 'gemiddelde' van heel veel neuzen die elk zelfstandig hun richting kiezen.

Het boek is natuurlijk geen bewijs van de stelling, maar het is bijzonder intrigerend. Aardig boek, een gaat goed samen met Freakonomics, dat ik eind vorig jaar las.

-- djcb @ 00:21 | 0 comments