getting real
HELSINKI - Maandag.

Ik las Getting Real, het boek over software-development van de hippe 37Signals-mensen, die webapps maken voor project management, gedeelde whiteboards, 'ta-da lists' enzovoort. Alles natuurlijk met RubyOnRails. Het boek is de antithese van 'klassieke' methoden, zoals beschreven in Brooks' The Mythical Man Month (waarover ik eerder schreef). Bij Getting Real gaat het om kleine teams, korte iteraties en focussen op kleine concrete stappen. Goed luisteren naar gebruikers (maar niet te goed). En software ontwikkelen met een 'persoonlijkheid':

Your app should take sides

Some people argue software should be agnostic. They say it's arrogant for developers to limit features or ignore feature requests. They say software should always be as flexible as possible.

We think that's bullshit. The best software has a vision. The best software takes sides. When someone uses software, they're not just looking for features, they're looking for an approach. They're looking for a vision. Decide what your vision is and run with it.

Vele ware woorden, en nuttige aanwijzingen. De manier van werken klinkt in ieder geval veel aantrekkelijker dan de rigide waterval-methoden van Brooks en anderen (het klassieke 'waterval-model' is tegenwoordig vaak vervangen met een ander model dat bijna op hetzelfde neerkomt...). Nou ja, alleen het feit dat een zekere laissez-faire mentaliteit bij softwareontwikkeling veel prettiger werkt spreekt natuurlijk al in het voordeel. Mensen zijn nu eenmaal productiever als het werkt hen bevalt.

Anderzijds stelt het model wel veel hogere eisen aan de ontwikkelaars. Ze zijn veel meer betrokken bij het nadenken over de software, over wat goede features zijn, en over de planning. En niet elke ontwikkelaar is een goede communicator.

De Getting Real-ideeën zijn natuurlijk niet nieuw, maar ik ga proberen er wat van te gebruiken, al ben ik natuurlijk gebonden aan bepaalde regels. In ieder geval kan ik nu verwijzen naar een boek...

Beproeft alle dingen; behoudt het goede (1 Tes 5).

Als tegenwicht voor dit soort go-happy-feel-good ontwikkelingsmethoden, las ik The Prince ("Il Principe", ca. 1513), het bekendste werk van Machiavelli. Het is de klassieke verhandeling over hoe aan de macht te komen - en te blijven. Aan de hand van een groot aantal historische voorbeelden, komt Machiavelli met raad voor de heerser. De aanbevelingen zijn alle goed doordacht, en meedogenloos. Tegenstanders tegen elkaar uitspelen, wreedheid, alles is geoorloofd. Zelfs het 'verlicht' leiderschap is toegestaan: zolang het maar het hogere doel, het verkrijgen en behouden van macht, ondersteunt. Als raadgever zou ik Machiavelli niet willen aanraden, maar als cynische observator van het politieke spel, is hij boeiend om te lezen. Het krachtenspel rond de politiek van tegenwoordig is fundamenteel anders dan dat van de chaotische tijd waarin Machiavelli leefde, maar sommige dingen lijken nooit te veranderen...

Een veelzeggend citaat (uit de Engelse vertaling die ik las):

Upon this a question arises: whether it be better to be loved than feared or feared than loved? It may be answered that one should wish to be both, but, because it is difficult to unite them in one person, it is much safer to be feared than loved, when, of the two, either must be dispensed with. Because this is to be asserted in general of men, that they are ungrateful, fickle, false, cowardly, covetous, and as long as you succeed they are yours entirely; they will offer you their blood, property, life, and children, as is said above, when the need is far distant; but when it approaches they turn against you. And that prince who, relying entirely on their promises, has neglected other precautions, is ruined; because friendships that are obtained by payments, and not by greatness or nobility of mind, may indeed be earned, but they are not secured, and in time of need cannot be relied upon; and men have less scruple in offending one who is beloved than one who is feared, for love is preserved by the link of obligation which, owing to the baseness of men, is broken at every opportunity for their advantage; but fear preserves you by a dread of punishment which never fails.

Een interessante vraag: heeft het boek nog iets zinnigs te melden over software development? Nou... in ieder geval heeft Machiavelli weinig vertrouwen in subcontractors :-) :

Mercenaries and auxiliaries are useless and dangerous; and if one holds his state based on these arms, he will stand neither firm nor safe; for they are disunited, ambitious, and without discipline, unfaithful, valiant before friends, cowardly before enemies; they have neither the fear of God nor fidelity to men, and destruction is deferred only so long as the attack is; for in peace one is robbed by them, and in war by the enemy.

Voor wie het boek ook wil lezen: het is beschikbaar bij Project Gutenberg.

-- djcb @ 21:51 | 0 comments