no silver bullet
HELSINKI - Vrijdag zag ik nogmaals American History X. Afgezien van de clichés hier en daar, is het een bijzonder interessante film; hoe pessimistisch ook.

Zaterdag bekeken we Fight Club - ook die had ik eerder gezien, een ook die was de moeite van het nogmaals zien waard. De film is als aanklacht tegen 'consumentisme' niet helemaal geslaagd: het alternatief bestaat uiteindelijk slechts uit totale leegte. Maar toch weten Pitt & Norton aardig neer te zetten hoe er een ander, interessant, wilder, 'echter' leven kan zijn, naast de dagelijkse IKEA/Dr.Phil/Nokia-realiteit. En hoe veel mensen bereid zijn bijna alles te geloven, als het ze maar bevrijd van de druk van de moderne samenleving op hun schouders. Net als bij American History X.

Genoeg pseudo-intellectuele, semi-doordachte filmkritiek... Nou ja, bijna. Zaterdagavond zagen Syriana, een film over hoe de beslissingen bij een groot Amerikaanse oliebedrijf de levens beïnvloeden van mensen overal in de wereld. Niet geheel vrij van modieus anti-Amerikanisme, maar ook niet van de nodige overeenkomsten met de werkelijkheid. Het verhaal kon me echter niet genoeg 'grijpen' om me bij de les te houden.

Ik las Brooks' The mythical man month uit - een klassieker over het maken van software, in het bijzonder over softwareprojecten. Het originele boek stamt uit 1975, en het is aardig te zien hoe veel dingen veranderd zijn. Allerlei taken (een 'toolsmith' in een project?) zijn totaal verdwenen, net als de meeste programmeertalen (APL, PL/1). En wat te denken van de beperkingen? Brooks beschrijft hoe belachelijk 'bloated' OS/360 (het project dat hij leidde) is, op sommige plaatsen:

For example, OS/360 devotes 26 bytes of the permanently
resident date-turnover routine to the proper handling of
December 31 on leap years (when it is Day 366).

26 bytes! Nog Veel interessanter dan de veranderingen, zijn de dingen die geen spat veranderd zijn. Een van de dingen die Brooks noemt is zijn beroemde Adding people to a late project makes it even later. Brooks geeft zelf al aan dat dat een simplificatie is, maar ervaring leert dat het veelal waar is: de nieuwe mensen moeten weer ingewerkt worden, er wordt nog meer tijd besteed aan onderlinge communicatie, enzovoort. Veel van de raad is nogal specifiek voor de jaren '70 technologie, maar Brooks vat het allemaal samen als No Silver Bullet. Er zijn allerlei technieken - gestructureerd programmeren, OO, visual programming, extreme programming, agile programming, ... maar er is geen enkele magische methode die projecten plots allemaal op tijd, binnen budget en met goed kwaliteit opleveren. Maar ze kunnen allemaal misschien een beetje helpen. Niet pessimistisch, maar skeptisch.
-- djcb @ 11:02 | 1 comments