Vandaag Google'de ik een beetje rond naar e-mailprogramma's, en wat mensen nuttig vinden, wat ze graag willen, en waarover ze ontevreden zijn. Ik ben met name geïnteresseerd in programma's voor (semi-)embedded devices, maar ik denk dat er veel te leren is van allerlei e-mail programma's, vooral wanneer die een beetje afwijkend zijn. We willen tenslotte software met een mening. Ik denk dat e-mailprogramma's nog niet hun hoogtepunt bereikt hebben. En dat zeg ik, die de 21^e tot nu toe doorstaan heeft met mutt... Ik heb veel ideeën voor het perfecte e-mailprogramma. Maar first things first...

Veel Mac-gebruikers blijken niet al te tevreden met het standaard Mail.app programma. En Thunderbird is niet 'Mac'-genoeg. Maar, er blijkt een interessant project Kiwi te zijn, dat vooralsnog net zoveel vaporware is als het mythische 'modest'. Kiwi gebruikt LibEtPan en Mailcore (een Objective-C/Cocoa-wrapper), te vergelijken met het libcamel/tinymail combo. (terzijde: proto-libcamel was ook in Objective-C geschreven). Interessant om te zien wat er komt van Kiwi. (En van modest - hoe zou dat er uitzien met de MacOS-port van GTK+? Hmmmm....)

Morgenavond heb ik wat collega's uitgenodigd voor het avondeten. Dat vergt enige planning, temeer daar de meeste winkels morgen gesloten zijn hier. Het is Pyhäinpäivä, Allerheiligen, dat de praktische Finnen van 2 november naar morgen verplaatst hebben. Hoewel ik ongetwijfeld bijzonder lekker koken kan, is dat talent vooralsnog nog niet opgebloeid... gelukkig weet Ann-Christin hoe een stuk dood dier om te vormen tot een heerlijk stuk gebraden vlees. Nu, vrijdagavond, trekt een saus van rode wijn, knoflook en diverse kruiden zich al in het vlees, dat mij nu al het water in de mond doet lopen... Beide collega's lieten al eerder zien de keuken te kunnen vinden. Bij Makoto en Naoko at ik (natuurlijk) sushi en ander Japans lekkers, en Andrea bracht een smörgâsbord van Italiaanse lekkernijen... De druk is groot.

Voor Italianen blijkt een 'pizza Hawaï' (met ananas) zo ongeveer de zwaarste belediging die je hun kunt voorschotelen. En ik verwachtte dat sushi met mayonaise dan toch wel het culinaire blasfemie voor Japanners zou zijn. Niets blijkt echter minder waar: mayonaise heeft haar weg in het land van de rijzende zon gevonden, en er is niets mis met een klodder Remia op je rauwe rol rijst met vis... eet smakelijk!