seven habits
HELSINKI - Met een slok sinaasappelsap kwam mijn toetsenbord tot een roemloos einde. Het lijkt nu te denken dat de Ctrl-toets altijd ingedrukt is; dat is genoeg om inloggen onmogelijk te maken, in mijn geval. Ik heb wat rondgekeken naar een nieuw toetsenbord. De draadloze modellen zijn aantrekkelijk, maar ik ben niet helemaal overtuigd van de veiligheid van dat soort dingen. Ik zou toch toch niet graag mijn wachtwoorden delen met mijn buurman (phisher, spion, terrorist, ...). Eerst heb ik maar een oerdegelijk IBM-toetsenbord geleend, dat overtollig was op kantoor. Ik heb nog niet alle magische toetsen weten te mappen (showkeys begrijpt het ook niet helemaal), maar de belangrijkste dingen werken.

Op kantoor heb ik de enorme Dell flatscreen toch werkend gekregen met X en m'n i915 videokaart; de truc is allereerst of de DVI-X output te gebruiken en niet VGA. Vervolgens moet handmatig een Modeline voor 1920x1200 worden toegevoegd aan de Monitor-sectie van /etc/X11/xorg.conf. De Modeline die gtf oplevert is echter niet correct; start X, en bekijk /var/log/Xorg.0.log, zoek naar 'Supported additional Video Mode:'; en gebruik die getallen zoals in X.org Videomodes FAQ. Het werkt nu bijna. Als we X nu herstarten, klaagt /var/log/Xorg.0.log dat hij "1920x1200" niet herkent als videomode. Da's een probleem van de videokaart. Gebruik nu 915resolution om de BIOS te misleiden, en een ongebruikte videomode te gebruiken voor 1920x1200.

En dan werkt het.

Beetje moeite, maar dan heb je ook wat... wat een enorm scherm. Bijna een kwartier driftig typen van de linker- naar de rechterkant.

Ik las The 7 Habits of Highly Effective People van Stephen Covey. Het is een klassieker onder de 'self-improvement'-boeken, en beschrijft hoe je leven kunt inrichten om zeer succesvol te zijn. De zeven gewoonten waarom het gaat:

1. Wees pro-actief; waarbij hij met 'pro-actief' bedoelt dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor alles in je leven waarop je invloed kunt uitoefenen, in plaats van initiatief/verantwoordelijkheid/acties bij anderen te leggen;
2. Begin met het resultaat in gedachten. Stel lange-termijn doelen, gebaseerd op een persoonlijk 'mission statement'. Schrijf dat 'mission statement' op, en volg het (met daarin zaken als 'wees altijd eerlijk', 'mijn familie is belangrijker dan mijn werk', etc.
3. Focus op de de lange-termijn, belangrijke zaken - dat wil zeggen, focus op de activiteiten in kwadrant II:

   Iurgent,belangrijk	IIniet urgent, belangrijk
   IIIurgent, niet belangrijk	IVniet urgent, niet belangrijk

4. Zoek naar Win/Win-oplossingen; probeer oplossingen te vinden die alle partijen voordeel bieden. Dan is de kans op succes het grootst.
5. Probeer eerst te begrijpen, dan begrepen te worden; probeer mensen niet te be- of veroordelen of raad te geven, voordat men ze goed begrijpt. Het projecteren van eigen ideeën op andermans situatie, leidt slechts tot frustratie en misverstanden;
6. Gebruik synergie; probeer in team voordeel te putten uit samenwerking, 2+2=5 enzo...
7. Houd het gereedschap scherp - probeer vaardigheden scherp te houden en uit te breiden. Train lichaam en geest.

(Termen als 'win/win', 'synergie' en 'pro-actief' waren vast nog niet tenenkrommend in 1989, toen het boek uitkwam...)

Best aardig om te lezen, en bevat ook goede ideeën (zoals het maken van een persoonlijk 'mission statement'). Veel ideeën zijn natuurlijk niet echt nieuw (zoals focussen op het eindresultaat). Het embryonale time-management van Habit 3 is veel minder praktisch dan, zeg, de GTD-methode.

Dit soort boeken kent ook altijd een groot aantal 'praktijkvoorbeelden' van dingen die de auteur echt heeft meegemaakt, en die naadloos aansluiten op zijn theorie. Hmmm... Het beste was nog wel het familieberaad van de familie Covey zelf, waar vader en moeder en de kinderen unaniem besloten maximaal een uur per dag televisie te kijken...

-- djcb @ 21:25 | 2 comments