Санкт-Петербу́рг
HELSINKI/ST.PETERSBURG - De afgelopen dagen bezocht ik (samen met AC) Ruslands tweede stad, St.Petersburg. Donderdagochtend vertrokken we per bus, met een soort studentenreis. Ik had vooraf wel wat voorstellingen gemaakt van Rusland en van St.Petersburg, maar uit ervaring weet ik dat de werkelijkheid doorgaans anders is... Zo ook nu: de grensovergang ging uitermate soepel. Het reisbureau had m'n visum (à €61,-; БИННЕМА ДИРК heet ik in het Cyrillisch) geregeld, en we hoefden ook nauwelijks te wachten. We zagen wat van het Russische land, geen echte armoede, maar wel veel slecht onderhouden gebouwen, wegen en mensen. Bijvoorbeeld in Vyborg, ooit een Finse stad.

We arriveerden in Hotel Moscow: een alleszins acceptabel onderkomen voor wat we betaalden - maar niet echt luxe; en water uit de kraan kon je beter niet drinken. Een sterk punt van het hotel was wel het overvloedige ontbijt. Ander opvallend item was de grote hoeveelheid prostituees die zich 's avonds in de lobby ophielden, op zoek naar eenzame toeristen.

Dan de stad zelf. St.Petersburg is werkelijk een prachtige stad. Ze staat helemaal vol met de fraaiste gebouwen, meestal nog uit de tsaristische tijd, die de sovjet-dagen glansrijk doorstaan hebben. Overal grote, protserige gebouwen, overal standbeelden. Tenminste, in downtown St.Petersburg - de stad is dertien maal zo groot als Parijs, en schijnt buitenwijken te hebben met de meeste wilde uitingen van stalinistische bouwkunst. Maar die bewaren we voor een volgende keer. Het stadscentrum is echter prachtig - en ook vrij uitgestrekt. Het uitgebreide metrosysteem biedt uitkomst; voor 12 roebel (~ 33 eurocent) kun je zolang rondreizen als je wilt, totdat je weer ergens bovengronds gaat.

Donderdag en vrijdag brachten we door met uitgebreide stadswandelingen, en het bekijken van diverse beroemde kerken, torens en andere gebouwen. Met als meest beroemde plek het Hermitage, het wereldberoemde museum. Het museum heeft een enorme collectie aan schilderijen en andere kunst, van de beroemdste kunstenaars - Rembrandt, DaVinci, Michelangelo, Rafael, ... ooit verzameld door de tsaren. We hadden een paar uur in het overvolle museum, veel te weinig natuurlijk.

Zaterdag vierde Ann-Christin haar verjaardag; een goede gelegenheid om het ballet te bezoeken. Als totale ballet-n00b leek het me goed wat clichématigs te zoeken - inderdaad, het Zwanenmeer (Tsjaikovski). Dit meestberoemde ballet aller tijden werd uitgevoerd in het conservatorium. En ondanks mijn aanvankelijk skepsis vond ik het toch erg geslaagd. Ik kende de muziek natuurlijk wel - maar het ballet maakte het allemaal nog een stuk fraaier.

Het eten was ook vrij goed, en niet bijzonder duur. We kwamen meestal in wat toeristisch ingesteld restaurants terecht, soms zelfs met Engelstalige menu's. De prijzen zijn navenant - maar nog steeds een stuk lager dan in Helsinki. En belangrijker nog dan de prijzen, was de kwaliteit erg goed. In Rusland weet men hoe te koken - vet, smakelijk en in grote hoeveelheden.

Het bleek ook een goed idee om het Cyrillische schrift te bestuderen. Ik spreek geen Russisch, maar omdat ik het schrift kan lezen (fonetisch), bleek het vaak erg eenvoudig om opschriften te begrijpen - het Russisch heeft vele leenwoorden. En het schrift is niet zo lastig - zoals het Griekse schrift met nog een handvol extra letters. Bij het reizen met de metro bleek het in ieder geval zeer nuttig. Russen spreken ook nauwelijks Engels, dus je bent een beetje op jezelf aangewezen.

De terugweg verliep ook tamelijk gladjes, afgezien van een oponthoud aan de grens van een uur... Onderweg kwam een in Russisch uniforme uitgedoste Amerikaanse geschiedenisstudent uitleggen hoe de Russisch-Finse oorlogen in de periferie van WO II verliepen. Erg interessant. Uiteindelijk stalen de Russen een flink stuk Finland, maar dankzij hun inspanningen behielden de Finnen hun onafhankelijkheid.

Zondagavond waren we weer thuis, de tassen vol met wodka en zalm... en zeker van plan nog eens terug te komen in St. Petersburg.

-- djcb @ 00:18 | 0 comments