2005-07-27
 
first we take manhattan
HELSINKI - Ik ben weer terug in Finland, na mijn uitstapje naar Duitsland, de afgelopen dagen. Het waren bijzonder interessante dagen. Een beetje anstrengend natuurlijk, om Ann-Christins achterban te onmoeten, maar ach, ik heb voor hetere vuren gestaan. Vandaag slechts een korte beschrijving van het begin van mijn uitstapje, de latere dagen komen, wel, later aan bod.

Donderdagochtend vlogen we naar Berlijn, en na een gebeurtenisloze vlucht naar Berlijn-Tegeln werden we opgewacht door de moeder van Ann-Christin; daarna een autorit naar het vroegere Oost-Berlijn. Oost-Berlijn ziet er lang zo slecht niet uit als wel gedacht wordt; dat gold overigens voor het mijn gehele reis, die grotendeels in de voormalige DDR plaatsvond. Zelfs de plaatsen met hoge werkeloosheid (zeg, 30% en hoger) zagen er niet al te beroerd uit - maar dat schijnt met name het resultaat te zijn van het geld dat sinds de Wende in het oosten gepompt. Na de lunch vertrokken we naar het noorden, naar Mecklenburg-Pommeren - 'Mec-Pom'.

STRALSUND - Ik ben in Hanzestad Stralsund; ondanks de stromende regen is het best druk hier op straat. Na die Wende is de stad hersteld in de oude glorie - in de middeleeuwen was Stralsund een van de rijkste steden in dit gebied. Er zijn wat fraaie gebouwen in die stijl, maar om de stad nu op de UNESCO Lijst van Werelderfgoed te plaatsen, dat gaat wat te ver. De stad herinnert wel aan andere Hanzesteden, zoals Tallin.

RÜGEN - Rügen is het grootste Duitse eiland, en heeft sinds de hereniging van de beide Duitslanden zijn oude status als populaire vakantiebestemming hervonden. Het familiebezoek verliep op de welbekende wijze; aangesproken met de naam van een of andere ex, en bij de lunch was er natuurlijk brood, besmeerd met reuzel (varkensvet), met de nodig sociale druk om het te eten. En na mijn beleefde reactie natuurlijk nog zo'n rijkelijk besmeerde lekkernij :-).

De meeste tijd besteedde ik aan het voetballen met de jongste telgen in de familie, maar toen de avond gevallen was, was het tijd voor de verjaardag van oma. We aten meer lokale lekkernijnen, en ik dronk de lokale raketbrandstof, Nordhäuser Doppelkorn. Het bleef nog lang onrustig, terwijl mijn Duits op de proef gesteld werd. Gelukkig bleek het lokale dialect gerelateerd aan plat-Nederlands. De volgende dag ging het weer terug richting Berlijn, ditmaal per veer. Later meer over mijn verdere avonturen in de Duitse hoofdstad.

Ik heb wat gespeeld met Enlightenment v 0.17, of wat dat moet worden. Er zijn debian-packages te vinden bij soulmachine.net, die redelijk goed installeren in mijn Ubuntu/Breezy. Er zit heel wat leuk oogsnoep in E17, al is het natuurlijk nog niet helemaal af. Over het algemeen is de desktop omgeving wat minder aanwezig dan bij GNOME/KDE: je gebruikt wat fraaie grafische effecten om je programma te starten, maar daarna heb je er niet meer zoveel 'last' van. Het werkt best aardig.


0 Reacties:

Een reactie plaatsen


Emacs, the UberEditor Powered by Blogger