HELSINKI - Zo. Gisteren dacht ik nog dat de lente was aangebroken, maar vanmiddag sneeuwde het. Verder een grauwe dag, bewolkt. Goed om te werken... En ik heb dan ook heel wat kunnen doen - wat zich tegenwoordig slechts openbaart in het afnemende aantal berichten in mijn Inbox - waar zijn de tijden gebleven dat ik dat kon afmetend aan verbruikt schuurpapier? Of lege potten verf? Slechts iets meer dan een jaar geleden :-)

Het is al bijna 02:00 in de nacht van maandag op dinsdag; om onduidelijke redenen ben ik nog vol energie, en kan ik de slaap niet erg vatten, iets wat me gelukkig niet vaak overkomt. En daarom schrijf ik maar wat - maar vooralsnog is in ieder geval het schrijven niet erg slaapverwekkend. Mijn landgenoot in den vreemde, Jorn, heeft nu ook zijn eigen blog, waarin hij een aardig beeld schetst van het leven in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Hij werkt bij een onzer onderaannemers. En hij spreekt Ests - geen geringe prestatie!

Ondertussen probeer ik me wat Fins vocabulair eigen te maken; er zijn relatief weinig leenwoorden, en de rest is nogal disjunct van de paar andere talen die ik ken. Mensen kijken een beetje vreemd naar me als ik vijf minuten naar een of ander billboard staar, in de hoop de betekenis te ontcijferen. En blijkt dat ik die werkwoorden nu weliswaar feilloos kan vervoegen, maar dat ik niet weet wat ze betekenen :-)

Wow - de CVS Emacs-voor-Win werkt prima. Het ziet er wat strakker uit met de GTK+-pictogrammen; zo strak dat ik ze zichtbaar houd, tegen mijn (tool-bar-mode nil) gewoonte in. Verder... Outlook explodeert enkele malen per dag. Als dat eenmaal gebeurd is, blijkt de interne structuur een beetje kapot. Het helpt wel om een keer te starten en dan meteen "Exit & Log-off" (anders crasht 'ie meteen weer...). En dan zijn er nog wat 'spook'-programma's die soms 99% CPU verbranden. En mij niet toestaan ze de nek om te draaien. De computer helpdesk begrijpt er ook niets van en factureert mij intern voor het delen van die wijsheid.

Om mijn leven nog enig kleur te geven in het grauwe Helsinki, kan ik natuurlijk altijd terugdenken aan het glorierijke verleden... precies een jaar geleden zat ik in Kuala Lumpur en viel ik in slaap (ha! toen wel!) tijdens het bekijken van Hidalgo in het backpackers hostel. Daar waar het avontuur op je afkomt. Waar zou ik zijn over een jaar? Wie het weet mag het zeggen. Ik kan natuurlijk niet de rest van mijn leven besteden aan het schrijven van een blog met hyperlinks naar spannende tijden in het verleden! Of misschien moet ik maar accepteren dat werken minder verhalen oplevert dan een beetje rondreizen...

-- djcb @ 02:24 | 0 comments