HELSINKI - Vrijdagavond. hard gewerkt, dit kwartaal en natuurlijk ook vandaag. Ik had niet zoveel tijd, maar heb m'n kleine hackprojectje kunnen afronden. Maandag zat ik het in bugzilla, en wellicht ook upstream.

Maar nu is het vrijdagavond, tijd om een beetje te ontspannen. Na mijn eerdere goede ervaringen met Koff-olut, is het ditmaal de beurt aan Karjala-bier. Dat smaakt goed! Karjala betekent Karelië, de landstreek waarover nog zo hard gevochten is met de Russen in de zg. Voortzettingsoorlog in de periferie van WO2. De democratische Finnen wisten hun onafhankelijkheid te bewaren dankzij steun van Nazi-Duitsland; uiteindelijk moesten wel flinke delen van Karelië aan de Sovjet-Unie worden overgedragen.

Morgen voert mijn weg naar de Hanzestad Tallinn, de hoofdstad van Estland, op bezoek bij Jorn. Ik probeer me al een beetje in te lezen in de wetenswaardigheden over deze stad. De Nederlandse Wikipedia-pagina citeert een Antwerps journalist die in 1929 schreef:

Welk een krachtige en doelbewuste opbloei van het moderne leven in dit decor van schilderachtige en dichterlijke tradities? bij een volk dat zich bekend wil maken? aan de volken van het Westen, waartoe het met alle geweld behooren wil. En ook behóórt?

Een citaat dat ook nu erg van toepassing schijnt, iets meer dan tien jaar na de onafhankelijkheid. Maar ik kan er nu slechts weinig over zeggen; ik heb de batterijen voor mijn camera in ieder geval op volle sterkte, voor het geval mijn toeristische hart sneller gaat kloppen. Naast de historische gebouwen en goedkope alcohol staat Estland ook bekend om die hübschen Estinnen. Ik ben benieuwd.

Ik luister naar de muziek van het IJslandse Falkenbach; de klanken uit lang vervlogen tijden, over Thor en Wodan, over drakenschepen, zwaarden, vuur en ijs... Lange liederen met een kadans en een melodie die moeilijk uit het hoofd te bannen is.

When the moon shines bright from the dark black sky
We raise our swords to thy hail
when the runes are thrown and the ravens fly
as a sign of our heathens prevail

Mijn favoriet nummer moet wel ...When Gjallarhorn Will Sound... zijn, maar Vanadis (3 min) is ook wel leuk. Nou ja, laat ik niet de illusie hebben dat meer dan 1% der mensheid zich aangetrokken voelt tot dit soort muziek; maar ik ben benieuwd hoe ik over tien jaar terugkijk op dit moment. Dat geeft overigens weinig hoop - tien jaar geleden luisterde ik al naar ongeveer dezelfde muziek als nu.
-- djcb @ 01:06 | 0 comments