Zaterdagavond - wat een avond *urhgg*. Na vele nieuwe vrienden (en nauwelijks vijanden) gemaakt te hebben was het dan toch tijd om weer naar huis te gaan; ditmaal bleek er een *bus* beschikbaar, wat een me een flinke wandeling of een dure taxirit kon besparen. Zo gezegd, zo gedaan, om 04:25 ging bus 08 naar Lauttasaari/Drumsö, ik bevestigde het reisdoel nog bij de chauffeur - dacht ik. Ik slaagde er onderwijl ook nog in het schermpje mijn mobiele telefoon te breken.

Hoe dan ook, een busrit volgde, waarin iemand mij in het Frans en Duits probeerde duidelijk te maken dat JP II was overleden. Ik kan me zelfs nog herinneren dat z'n voorganger (JP I) stierf, in 1978 (of diens voorganger Paul VI, JP I stierf immers reeds na een maand als paus). In het krantje van de kleuterschool staat opgetekend dat ik daarover de opmerking maakte dat ik zelfs vooralsnog het aardse leven verkoos, en dan altijd nog de hemel kon verkennen. Of woorden van die strekking.

Met al die consternatie merkte ik nauwelijks op dat we wel een wat *typische* route volgden... maar toen waren we er eindelijk... Tenminste, iedereen verliet de bus, in een of andere vage woonwijk, en ik moest er ook uit. Bus reed verder, ik keek eens om me heen. Waar ben ik in vredesnaam?! Het bleek dat ik in Viiki was terecht gekomen, een kilometer of tien (!) ten noord-oosten van het centrum; geen bussen, taxi's of welk teken van beschaving dan ook... Dat was een lange wandeling *urrhg* (van rechtsboven tot linksonder in het kaartje...) Ik was ongeveer halverwege toen ik op metrostation Sörnäinen stuitte, en na enige tijd ging daar zowaar een metro naar Ruoholahti (tegenover m'n kantoor), en was het nog slechts een 20 minuten lopen over de brug naar huis. 06:45 was ik thuis. Voor altijd zal ik deze avond herinneren als de Avond van de Paus, en van de Sonic Firestorm op mijn MP3-speler.

Vandaag (zondag) werd ik pas 2 uur 's middags wakker (niet erg verbazingwekkend...). Voelde wel tamelijk productief; ik heb m'n huis opgeruimd en een nieuwe versie uitgebracht van ttb. Naar aanleiding van het 25-jarig jubileum had NOS Teletekst haar website een beetje aangepast, hetgeen enig McGuyverisme aan mijn kant vereiste. Maar het werkt nu weer.

Tenslotte kreeg ik honderden emails met vragen waarom mijn .emacs niet in met kleurtjes enzo beschikbaar is... uw wil geschiede.