2004-05-10
 
DEN HAAG - Helaas, geen foto's ditmaal. Ik ben weer terug in Den Haag bij mijn oudere zus, na enkele dagen bij Martine in Amsterdam. De rest van de zaterdag heb ik besteed aan... ja aan wat eigenlijk. Het spelen met mijn neefje, eten en wat televisiekijken. Later op de avond had ik afgesproken met Louise en Nadja (zie Koninginnenach), die samen met een groep Duitsers in coffeeshop De Rokerij. Nu rook ik niet en heb helemaal niets met de coffeeshop-subcultuur, maar het was geen slechte plek. De lounge-muziek sloot goed aan bij de wat verdwaasde clientele. En ze verkochten er bier; een minder verlichte drug wellicht dan de geestverruimende (wat een misnomer) rookwaren, maar voor barbaren zoals ik een stuk beter. Op zeker moment deed een ware DJ zijn intrede, wat een vervelende vent, met een haast wetenschappelijk blik in zijn ogen beroerde hij zijn platen. In de kennelijke veronderstelling dat het erg belangrijk was wat hij deed. Zijn verblijf daar was echter net zo zinloos als dat van mij, maar ik stoorde de overige bezoekers tenminste niet. Tijd om te vertrekken! Volgende halte was een ander cafe, dat gesierd was met een groot portret van de barmedewerkers in klassieke Red Hot Chili Peppers-stijl. Dat wil zeggen, gehuld in niets dan een enkele sok. Een interessante discussie ontspon zich rond thema's als reizen, stoppen met reizen, toch weer gaan reizen enzovoort. Om een uur of twaalf waren de dames voldoende afgepeigerd en ik eigenlijk ook wel, dus ik sprong op de fiets. Ik maakte een te verwaarlozen omweg, kwam aan bij de boot, en sprong in bed. Met een laptop voor mijn neus. Chat met Seattle. Arean confronteerde mijn verdoofde brein met een serie vragen over het Linux modules (gebruik modprobe), toen nog een chat met Berlijn waarbij ik in slaap viel en 's ochtends door mijn neefje gewekt werd. En een chat met de Fiji-eilanden tot aan het ontbijt. Via het moederdagontbijt ging het verder met Anyang, Korea. Toen was er meer, veel meer dan voldoende gechat. Voetballen in het Sarphatipark! Dat was een beter idee - met neefje en zijn ouders en kennissen. Daarna zowaar nog wat *gewerkt*, gersynct enzovoort. Maandagochtend terug naar Den Haag met de trein, gesprek bij klant. Dat liep tamelijk gladjes, donderdag begin ik met wat interessante projecten, software schrijven en er nog voor betaald worden ook... wat kan een mens nog meer wensen? Volgende keer weer foto's!

0 Reacties:

Een reactie plaatsen


Emacs, the UberEditor Powered by Blogger