BANGKOK - Zaterdagavond ben ik op weg gegaan naar het zuiden; eerste stop was het onvermijdelijke Bangkok, maar da's slechts op doorreis. Mijn (zich nogal eens wijzigende plan) is om richting Maleisie te reizen, in een paar dagen. En ook nog wat van het zuiden van Thailand te zien. Chiang-Mai was een leuke plaats om te bezoeken, moet ik zeggen. Met als hoogtepunt natuurlijk mijn jungle-trek; dat kan ik zeker aanraden! Chiang-Mai is wel wat errug toeristisch; maar in de omgeving zijn er nog andere stadjes met elk zo hun eigen karakter. Die heb ik niet bezocht, maar mensen rieden mij 'Pai' aan. Als ik langer was gebleven had ik ook nog de Thaise kookcursus kunnen volgen, de Thaise massagecursus etc. etc. Nou ja, de volgende keer dan maar. Niet zo *heel* ver van Chiang Mai, richting de Burmese grens, werden de afgelopen week nog even 9 mensen gedood die verdacht werden van drugshandel... en de afgelopen dagen in het zuiden... shoot first, ask questions later. Mijn laatste uurtjes in Chiang-Mai bracht ik door (hoe kan het ook anders), in een van de internetcafes, die je ook *overal* ziet; en niet alleen voor toeristen. Ik voerde een parallelchat; als experiment kopieerde ik mijn bijdragen in het ene venster naar het andere... verbazend hoe lang gesprekken kennelijk parallel kunnen verlopen. Daarna was het tijd om weer wat te gaan reizen; de heenweg Bangkok - Chiang-Mai had ik via de trein volbracht; de terugweg gebruikte ik de bus. Dat bleek ook nog eens bijna driemaal zo goedkoop (250 baht, ca. 5 euro), voor een busreis van een uur of tien. Ik moet zeggen dat de trein wel *wat* comfortabeler was, maar eigenlijk maakte het niet zoveel verschil. Ik had bovendien een interessante gesprekspartner, een Chileense (!), die ongeveer overal al gereisd had, en veel wist te vertellen over Cambodja. BTW, de reden dat ik veel prijzen noem is niet omdat ik daar zo geobsedeerd door ben (dat is hier totaal niet nodig!), maar als informatie, misschien wel voor toekomstige Thailand-reizigers... Uiteindelijk kwam ik op het heilloze tijdstip van 04:30 (zondagochtend) aan in Bangkok, vlakbij het al even lastig te vermijden Kho-San Road (en ik leerde gisteren dat 'Kho-San' Thais is voor 'ongekookte rijst'). Het was tamelijk druk; het kostte ook nog wel even wat moeite om een slaapplek te vinden. Mijn oude hostel was 'complet', en die in de buurt ook. Maar ik had geluk, en vond midden in Kho-San Road een alleszins redelijk kamertje. In een vlaag van decadentie nam ik zelfs de kamer met air-conditioning (ipv slechts een plafondventilator), en betaalde een whopping 250 baht. En bovendien had ik nog de laatkomersbonus: omdat ik na 04:00 's ochtends incheckte, hoef ik pas een dag *later* weer te betalen. Anderhalve dag voor de prijs van een! De volgende dag (gisteren, zondag) ben ik rond een uur of tien opgestaan; het normale ochtendritueel, opstaan, douche, koffie, ... oh ja, aankleden :-) Ik had gen zin *nog* meer tijd hier door te brengen, dus ik ging naar het Siam Square winkelcentrum; en maakte gebruik van de openbare bus. Het is -zoals eerder gezegd- niet direct duidelijk welke bus waar naar toe gaat, maar ik ontdekte dat bus 47 en 79 naar Siam Square gaan. Je ziet *erg* weinig westerlingen in zo'n bus, laat staan onbegeleid. Ik betaalde de 'conducteur' (met cilindervormige kassa/kaartjsautomaat) 12 baht ofzo, en werd keurig op de juiste plek gedeponeerd. Wel stevig vasthouden, het Bangkokse verkeert dwingt de bus soms tot zeer abrupte stops... Het Siam Square winkelcentrum wordt bezocht door (soms) trendy Thais en (vaak) vrveelde toeristen; ik was eigenlijk op zoek naar een digitale camera. Ik vond wat interessante aanbiedingen; als ik elders geen betere deal vind, koop ik hier zo'n Sony 3,2 megapixel camera, voor 9990 baht (DSC-55?). Ze zijn hier ook nogal dol op mobiele telefoons; het liefst met kleurenweergave, MMS etc. Ik kocht ook nog een boekje om het Thaise schrift te kunnen lezen, al was het maar fonetisch. Het kost wat moeite de rare kriebels te lezen (44 medeklinkers, ca. 10 klinkers, geen hoofdletters, geen spaties tussen woorden), maar het lijkt een interessante uitdaging... Na wat Thais eten etc., kwam ik weer terug op m'n hostel. Ik had de VCD van Behind Enemy Lines meegenomen, om te kunnen bekijken op m'n laptop ("don't leave home without it"). Ik zag een deel, met als planning een film te kijken, en vervolgens te gaan slapen... maar dronk uiteindelijk een biertje in "Gulliver's" aka de vleesmarkt. Ik zag Middlesburrough tegen Arsenal, sprak Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Italianen. En natuurlijk de onvermijdelijke (en dat is geen macho-opschepperij) Thais op ferrang-jacht; en die ik natuurlijk glimlachend terzijde schoof... Was dan ook niet al te laat weer terug op mijn weldadig gekoeldee kamer... op tijd weer op en we zijn weer in het heden! (Om alle bandeloosheid tegen te gaan, heeft de Thaise minister van cultuur, radiostations gevraagd geen muziek meer te draaien die daartoe zou aanzetten; verderfelijke liedjes met titels als 'I'm not afraid to sin' of 'I'm in love with somebody else's husband'...)
-- djcb @ 09:18 | 0 comments