BANGKOK - Ben al weer aan mijn vierde dag hier bezig; veel langer moet 't niet duren. Ik vermaak me hier prima, maar er is nog zoveel *meer* te zien... Anders wordt m'n dagboek ook zo eentonig... Gisteravond was weer een bijzondere avond. Ik had afgesproken met Dan, een 35-jarige Amerikaan die een schooltje heeft om Thais Engels te leren (en dat is geen overbodige luxe!). Ik ken 'm via het net. We hadden afgesproken in Pak Krate, ver buiten 'downtown Bangkok', om een stuk van Bangkok te zien dat minder gewend is aan westerlingen. Nou, dat klopte. Blanken komen er nauwelijks, en ik was een ware bezienswaardigheid; mensen die omkijken naar zo'n bijzondere verschijning... er was nog een andere blanke, en dat was Dan. Donderdagavond bleek een nogal rustige avond te zijn voor dit deel van de stad. Maar goed, we gingen een karaoke-bar binnen, bij de ingang stond een tiental meisjes in roze topjes klaar om ons te verwelkomen; het idee is dat je zo'n meisje betaalt om als 'tafeldame' te fungeren; ze gaat naast je zitten, bestelt (op jouw kosten natuurlijk) haar drankjes en babbelt wat. Eventueel kunnen later nog 'nadere contacten' gelegd worden... Ik had er niet zo'n behoefte aan; meisjes spreken bovendien geen Engels, dus probeer dan maar eens de laatste trends in kamerplanten te bespreken! Maar gelukkig konden we er ook gewoon bier drinken; en omdat het een karaoke-bar was, en Dan bovendien goed Thais spreekt, meende hij dat het goed idee zou zijn wat Thaise hits te gaan zingen. Hilarisch. En verbaasde Thais. Na de Karaoke-bar gingen we op zoek naar de volgende bar... helaas was het allemaal behoorlijk uitgestorven. Na wat rondgereden te hebben (taxi), zijn we uiteindelijk toch maar 'down town' gegaan, in dit geval richting Kho-San; en kwamen in het reeds bekende en uitpuilende "Gulliver's" terecht; vlak voor sluitingstijd. Om 02:00 uur moet alles hier sluiten; de meeste zaken *gaan* dan ook dicht, maar voor ingewijden... een politieman houdt ongeveer 10 minuten de zaak in de gaten, en gaat dan verder met z'n ronde. Dan moet je snel zijn, en kun je via een steegje een bar bereiken. We hadden ook nog een vijftal Thais op sleeptouw -- vrienden zijn hier snel gemaakt! We probeerden hun tevergeefs het verschil tussen vi en emacs uit te leggen... Uiteindelijk was het ongeveer half zes toen ik eindelijk weer 'thuis' was. Dan wachtte er een half uurtje op de eerste bus, en gaf me een Linux-TLE-CD, het nationale besturingssysteem hier. Interessant. En zo was ook mijn derde Bangkokse nacht ten einde, nou ja bijna... Grappig hoe mijn dagschema nog een beetje volgens de Nederlandse tijd lijkt te verlopen. Minder grappig, ik sprak Jon Griffith (zie verslag van gisteren); toen ik aan het eind van de avond wegging uit die bar, is hij er nog even gebleven. En om onduidelijke redenen heeft hij van een of andere Thai een tik gekregen met een fles; bloed, hechtingen... ik kan me echt niet voorstellen waarom iemand dat zou doen. Ik vind het erg vervelend dat ik er niet bij was om 'm te helpen...
-- djcb @ 16:16 | 0 comments