Na een gebeurtenisloze vlucht, kwamen we rond 09:00 's ochtends aan in de Koreaanse hoofdstad, Seoul. Ik had niet al te veel geslapen, en was wat moe (het was in Helsinki pas 05:00…). Met enige hulp vonden we ons onderkomen - Eugene's Guesthouse. Het is een hostel in traditioneel-Koreaanse stijl, die voor incognoscenti nogal doet denken aan de Japanse stijl - een vierkant gebouw uit hout, gelegen rond een centraal grinderf. We waren wat laat, en derhalve waren de grotere kamers reeds vergeven. Ons kamertje was niet zo heel erg groot – 2x3x3 meter, inclusief(!) loft en een badkamertje, dat te bereiken was via deurtje van 1,5 meter hoog onder de loft. Nou ja, het was er schoon, en het was groot genoeg om er te slapen.

's Ochtends een 'traditional korean breakfast'; dat bestaat uit een soort rijstepap en een aantal bakjes met kim-chi. Kim-chi is natuurlijk het Koreaanst aller gerechten, en bestaat uit sterk gekruide kool, die een fermentatietraject doormaakt. Het smaakt beter dan het klinkt, al staat het niet direct in mijn ontbijt top-5. Als kleine concessie aan ons westerlingen, was er ook een stuk brood met jam en wat koffie.

Ondanks de kleine kamer die we hadden, kan ik dit guesthouse zeker aanraden. Voor Seoul een zeer schappelijke 90000₩ (won - da's ongeveer 65€; en merk op dat het buiten Seoul een stuk goedkoper is). De eigenaars wonen er zelf ook, en zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam.

We hebben het centrum van Seoul verkend via het uitgebreide metrosysteem. Zeer modern en efficiënt, en zelfs te bereizen voor niet-Koreaanssprekenden. We bezochten een museum en allerlei winkelstraten die zich specialeren in bijv. schoenen, handicraft of voedsel. Wat overal in Seoul opvalt is dat het zo ontzettend schoon is. Helsinki is veel schoner dan de meeste Europese steden, maar vergeleken met Seoul… terwijl ik dit schrijf is de trein gestopt op station Gwangmyeong, en op het hele imitatie-marmeren perron is werkelijk geen propje papier te bekennen. Er wordt veel gepoetst, maar de Koreaanse bevolking gooit eenvoudigweg niet z'n oude kranten of half-opgegeten happy meals op straat. Een voorbeeld dat navolging verdient!

We aten bij een klein restaurantje zoals er velen zijn; een klein terras met plastic stoelen. We wilden eigenlijk een klein hapje, maar we kregen een soort 'Koreaans gourmetstel' op tafel, met groente, stukjes ingewanden van een koe (ik vermoed een der magen) en sausjes. Om onbekende reden kregen we bier aangeboden van een Koreaans gezelschap elders op het terras; toen we later wat met ze spraken bleek het. Nu wilden ze bovendien onze maaltijd betalen… dat heb ik niet geaccepteerd; dat bleek gelukkig niet een 'faux-pas', maar ze merkten op dat you have very big pride. Wat ik uiteindelijk moest betalen was ook een grap – 16000₩, nog geen 12 euro; de uiterst vriendelijke uitbaatster wilde zelfs geen fooi aannemen; en als afscheidsgeschenk kregen we nog twee handdoeken van het restaurant…